Kochani Bracia i Siostry Różańcowi!

 

      Zmiany Tajemnic dokonuje się według porządku ustalonego przez zelatorów.

 

 

BIERZMOWANIE

KRÓTKI KATECHIZM I PODSTAWOWE PRAWDY NASZEJ WIARY ORAZ WIEDZY RELIGIJNEJ

 

Siedem darów Ducha Świętego

1. Dar Mądrości
2. Dar Rozumu
3. Dar Rady
4. Dar Męstwa
5. Dar Umiejętności
6. Dar Pobożności
7. Dar Bojaźni Bożej

Modlitwy

Modlitwa Pańska
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode Złego. Amen.

Pozdrowienie Anielskie
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen

Modlitwa do Anioła Stróża
Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój. Rano, wieczór, we dnie, w nocy. Bądź mi zawsze ku pomocy. Broń mnie od wszelkiego złego, i doprowadź do żywota wiecznego. Amen

Dziesięć przykazań Bożych
Jam jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.
2. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.
3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
4. Czcij ojca swego i matkę swoją.
5. Nie zabijaj.
6. Nie cudzołóż.
7. Nie kradnij.
8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
9. Nie pożądaj żony bliźniego twego.
10. Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

Dwa przykazania miłości
1. Będziesz miłował Pana Boga swego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich sił swoich.
2. A bliźniego swego jak siebie samego.

Skład Apostolski
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny. Umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł. Trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

Pięć przykazań kościelnych
1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych.
2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty.
3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąć Komunię Św.
4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach.
5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.

Główne prawdy wiary
1. Jest jeden Bóg.
2. Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze.
3. Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.
4. Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia.
5. Dusza ludzka jest nieśmiertelna.
6. Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.

Siedem sakramentów świętych
1. Chrzest.
2. Bierzmowanie.
3. Eucharystia.
4. Pokuta.
5. Namaszczenie chorych.
6. Kapłaństwo.
7. Małżeństwo.

Siedem grzechów głównych
1. Pycha.
2. Chciwość.
3. Nieczystość.
4. Zazdrość.
5. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu.
6. Gniew.
7. Lenistwo.

Pięć warunków sakramentu pokuty
Rachunek sumienia.
Żal za grzechy.
Mocne postanowienie poprawy.
Spowiedź.
Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.

Akt wiary
Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
W Trójcy jedyny, prawdziwy.
Wierzę, coś objawił, Boże,
Twe słowo mylić nie może.

 

Akt nadziei
Ufam Tobie, boś Ty wierny,
Wszechmogący i miłosierny.
Dasz mi grzechów odpuszczenie,
Łaskę i wieczne zbawienie.

Akt miłości
Boże, choć Cię nie pojmuję,
Jednak nad wszystko miłuję,
Nad wszystko, co jest stworzone,
Boś Ty Dobro nieskończone.

Akt żalu
Ach, żałuję za me złości
Jedynie dla Twej miłości.
Bądź miłościw mnie grzesznemu,
Dla Ciebie odpuszczam bliźniemu.

Krótko o Piśmie św.

            Pismo święte jest to zbiór ksiąg napisanych pod natchnieniem Ducha Świętego, który zawiera Słowo Boże skierowane do ludzi. Pierwszorzędnym autorem Pisma św. jest Duch Święty, a drugorzędnym - ludzie przez Ducha Świętego natchnieni. Pismo św. dzieli się na Stary Testament oraz Nowy Testament.  Przewodnią myślą Pisma św. jest Boży plan zbawienia ludzkości. Najważniejsze. są cztery Ewangelie święte, które opisują naukę i życie Pana Jezusa. Ewangelię nazywamy "Dobrą Nowiną", ponieważ obwieszcza człowiekowi wyzwolenie z grzechu, łaskę i zbawienie, godność dziecka Bożego, sens życia. Ewangelie napisali: św. Łukasz, św. Marek, św. Mateusz i św. Jan.

Krótko o Kościele

            Kościół katolicki jest to: a) wspólnota  chrześcijan, którzy pod przewodnictwem Papieża dążą do bliskiego życia z Bogiem, czerpią Jego łaskę i pomoc oraz dążą do zbawienia przez wyznawanie tej samej wiary i przyjmowanie tych samych sakramentów św., b) lud Boży wybrany przez Boga, mający specjalne zadanie do spełnienia (uczyć o Bogu i być znakiem Boga), c) Ciało Mistyczne Jezusa Chrystusa, czyli żywy organizm, którego głową jest Chrystus, członkami - ludzie ochrzczeni połączeni z nim życiem Bożym (łaska uświęcająca), wzajemnie odpowiedzialni za siebie, d) owczarnia Pana Jezusa i Rodzina Boża. Kościół dzieli się na diecezje a te dzielą się na parafie. Ja należę do Kościoła Polskiego, Diecezji Kieleckiej, parafii Macierzyństwa NMP w Łosieniu. Papieżem obecnie jest Ojciec Święty Franciszek. Biskupem Diecezji-  Bp Jan Piotrowski. Pomagają mu Bp Marian Florczyk i Bp Andrzej Kaleta.

Krótko o Eucharystii

                 Eucharystia jest pamiątką (uobecnieniem) Paschy Chrystusa, tzn. Dzieła zbawienie dokonanego przez życie, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Dzieło to uobecnia się w czynności liturgicznej Celebracja eucharystyczna zawiera: głoszenie Słowa Bożego, dziękczynienie Ojcu za wszelkie dobra, szczególnie za dar Jego Syna, konsekrację chleba i wina, uczestnictwo w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Chrystusa. Wszystkie te elementy stanowią jedną całość  Eucharystii.  Jezus ustanowił Eucharystię podczas Ostatniej Wieczerzy, wymawiają nad chlebem słowa :”to jest Ciało moje...” i nad winem: “to jest kielich Krwi mojej...” Podczas konsekracji dokonuje się przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie, Jego Ciało i Jego Krew, z Duszą i Bóstwem .  Ten, kto chce przyjąć Komunię św. winien znajdować się w stanie łaski uświęcającej. Kto świadom jest popełnienia grzechu ciężkiego, zanim przystąpi do Komunii św., powinien przyjąć rozgrzeszenie w sakramencie pokuty.  Komunia św. pogłębia jedność z Chrystusem, odpuszcza grzechy powszednie i zachowuje od ciężkich oraz umacnia więź z Kościołem, Ciałem mistycznym Chrystusa.

Krótko o Spowiedzi

 Owocem sakramentu pojednania jest przebaczenie grzechów. Jezus ustanowił sakrament pokuty w wieczór niedzieli zmartwychwstania w słowach:” Weźmijcie Ducha Świętego ! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane“ (J 20, 22-23). Sakrament pokuty składa się z trzech aktów osoby spowiadającej się (penitenta) i rozgrzeszenia udzielonego przez kapłana. Aktami penitenta są: żal za grzechy, wyznanie grzechów wobec kapłana oraz postanowienie poprawy i wypełnienia zadośćuczynienia .  Duchowymi skutkami sakramentu pokuty są: pojednanie z Bogiem; pojednanie z Kościołem; darowanie kary wiecznej, będącej wynikiem grzechu ciężkiego; darowanie, przynajmniej częściowe, kary doczesnej za grzechy; pokój sumienia, pociecha duchowa; wzrost sił duchowych do chrześcijańskiej walki ze złem

Podstawowe informacje o sakramencie bierzmowania:

Tekst z Dziejów Apostolskich o zesłaniu Ducha Św. na Apostołów: pierwsze Bierzmowanie

            „Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? – mówili pełni zdumienia i podziwu. Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże. Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: Co ma znaczyć? – mówili jeden do drugiego. Upili się młodym winem – drwili inni. Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów. Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia, ale spełnia się przepowiednia proroka Joela: W ostatnich dniach – mówi Bóg – wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało (…)”.

Krótko o Bierzmowaniu

            Bierzmowanie udoskonala łaskę chrztu; jest sakramentem, który daje Ducha Świętego, aby w nas pogłębić łaskę dziecięctwa Bożego, zjednoczyć nas ściślej z Chrystusem, uczynić silniejszą naszą wieź z Kościołem, włączyć nas pełniej w jego misję i pomóc w dawaniu świadectwa wierze chrześcijańskiej przez słowo, które towarzyszy dziełom . Szafarzem zwyczajnym bierzmowania jest biskup. Może on z poważnych przyczyn pozwolić na udzielanie tego sakramentu kapłanom . Kandydat do bierzmowania winien wyznawać wiarę, być w stanie łaski, mieć intencję przyjęcia tego sakramentu i być gotowym do podjęcia roli ucznia i świadka Chrystusa we wspólnocie Kościoła i w sprawach doczesnych (1319). Istotnym obrzędem bierzmowania jest namaszczenia Krzyżmem św. na czole, którego dokonuje się, wkładając rękę na głowę wraz ze sławami: “Przyjmij znamię daru Ducha Świętego”

1. Sakrament jest to: „Jest to znak widzialny znak niewidzialnej łaski”.
   2. Bierzmowanie jest to:„jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swą mężnie wyznawał, bronił jaj i według nie żył”.
   3. Inne nazwy bierzmowania:
   – sakrament dojrzałości chrześcijańskiej,
   – sakrament Ducha Świętego.
   4. Słowo bierzmowanie oznacza: pochodzi od staropolskiego słowa „bierzmo”. Była to belka umacniająca strop. Celem bowiem bierzmowania jest umocnienie w wierze.
   5. Krzyżmo św. – jest to mieszanina oliwy i balsamu, poświęcona w Wielki Czwartek przez ks. Biskupa w katedrze (oliwa daje sprężystość, a balsam goi i konserwuje).
   6. Duch Święty – jest to Trzecia Osoba Boska, która pochodzi od Ojca i Syna.
   7. Duch Święty zstąpił na Apostołów – w postaci ognistych języków w dzień Zielonych Świąt (dzień Pięćdziesiątnicy – 50 dni po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa).
   8. Sakrament bierzmowanie daje człowiekowi – uzdalnia nas do mężnego wyznawania naszej wiary, by nigdy nie wstydzić się krzyża, stajemy się świadkiem Jezusa i wyciska na duszy niezniszczalny znak.
   9. Namaszczenie – Oliwa jest znakiem obfitości oraz radości.
   10. Szafarz bierzmowania – ks. Biskup.
   11. Kto przyjmuje sakrament bierzmowania? – Jedynie człowiek ochrzczony może przystąpić do bierzmowania.
   12. Świadek bierzmowania – w czasie obrzędu bierzmowania świadek kładzie swoją prawą dłoń na ramieniu bierzmowanego. Jest to znak gotowości wspierania bierzmowanego na drodze życia, która jest także drogą wiary.
   13. Ryt sakramentu bierzmowania – Sakramentu bierzmowania udziela się poprzez namaszczenie czoła olejem Krzyżma, nałożenie rąk oraz słowa: … [imię] przyjmij znamię Daru Ducha Świętego. Amen. Pokój z tobą. I z duchem twoim.
   14. Imię – w rozumieniu Pisma św. imię nie jest czymś dowolnym, lecz kluczem do ludzkiego serca. Bóg zna ludzi według ich imion, a także wzywa ludzi po imieniu. Człowiek przyjmuje nowe imię – przyjmuje nowego patrona, który będzie strzegł człowieka, modli się za niego, czuwał z nieba. Dlatego nie może być to imię dziwne, niechrześcijańskie.

 

 

 

 

 

 

Modlitwa do Matki Bożej Łosieńskiej

Maryjo, Święta Boża Rodzicielko, która powiedziałaś: Uczyńcie wszystko, co wam powie Syn, wypraszaj nam u Chrystusa łaskę wiary, nadziei i miłości.

Wyjednaj zgodę i miłość w naszych rodzinach, opiekę i dary Ducha Świętego dla dzieci i młodzieży, wytrwałość i pogodę ducha dla chorych i starszych, pomyślność dla naszej Ojczyzny i błogosławieństwo dla Kościoła Świętego i Jego Pasterzy.

Wyproś nam Maryjo Boże światło, które pozwoli rozpoznać wolę Chrystusa i  Jego moc, abyśmy umieli tę wolę wypełnić.

Matko zawierzamy się Twojemu wstawiennictwu na wszystkich drogach naszego życia. Niech Twoja modlitwa wyjedna nam dar Bożego Miłosierdzia teraz i na wieki wieków. Amen.

 

********************************************************

Modlitwa św. Jana Pawła II o dar pokoju

Św. Jan Paweł II wypowiedział w przeddzień rozpoczęcia wojny w Iraku w 1991 r.

 

Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.

            Niech już nie będzie więcej wojny – złej przygody, z której nie ma odwrotu, niech już nie będzie więcej wojny – kłębowiska walki i przemocy. Spraw, niech ustanie wojna (…), która zagraża Twoim stworzeniom na niebie, na ziemi i w morzu.

          Z Maryją, Matką Jezusa i naszą, błagamy Cię, przemów do serc ludzi odpowiedzialnych za losy narodów. Zniszcz logikę odwetów i zemsty, a poddaj przez Ducha Świętego nowe rozwiązania wielkoduszne i szlachetne, w dialogu i cierpliwym wyczekiwaniu – bardziej owocne niż gwałtowne działania wojenne.

               Ojcze, obdarz nasze czasy dniami pokoju.

Niech już nie będzie więcej wojny. Amen.

 

Święta Maryjo, Królowo Pokoju, módl się za nami,

Święty Benedykcie, módl się za nami,

Święci Cyrylu i Metody, módlcie się za nami,

Święta Brygido, módl się za nami,

Święta Tereso Benedykto od Krzyża, módl się za nami,

Święta Katarzyno ze Sieny, módl się za nami.

 

*********************************************

AKT ZAWIERZENIA PARAFII NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE CZĘSTOCHOWSKIEJ

 

Bogarodzico Dziewico,

Niepokalana Matko Jezusa Chrystusa i nasza.

Stajemy przed Tobą z otwartymi sercami,

jak czynili to nasi praojcowie.

Ku Tobie się zwracali w różnych sytuacjach,

Tobie zawierzali samych siebie, swoje rodziny i Ojczyznę.

Dziś czynimy to także my,

w momencie nawiedzin naszej parafii,

w Jasnogórskim Sanktuarium

 

Wspomożenie wiernych, módl się za nami.

 

Zawierzamy Ci naszą parafię,

tę małą wspólnotę Kościoła, w której żyjemy,

w której otrzymaliśmy Chrzest

i staliśmy się Bożymi dziećmi,

oraz braćmi i siostrami Jezusa Chrystusa,

a tym samym, braćmi i siostrami, nawzajem dla siebie.

Zawierzamy Ci Ojca Świętego Franciszka

i naszych biskupów: Jana, Mariana, Kazimierza

Powierzamy Ci kapłanów,

którzy nam służyli i służą (i tych, którzy z niej pochodzą),

osoby konsekrowane, które Bóg powołał spośród nas,

oraz świeckich różnego wieku i stanu.

Powierzamy Ci, Maryjo,

sprawę powołań do kapłaństwa

i życia konsekrowanego w zakonie,

w instytutach świeckich.

Spójrz na nas wszystkich,

jako na Kościół Twojego Syna

i wspomagaj na drodze świętości.

 

Matko Kościoła, módl się za nami.

 

Tobie, Maryjo, któraś wraz z Jezusem i Józefem,

stworzyła świętą Rodzinę w Nazarecie,

zawierzamy nasze małżeństwa i rodziny.

Niech rozwijają się coraz bardziej w miłości wzajemnej,

w harmonii pokoleń

i służą życiu od poczęcia do naturalnej śmierci.

Niech kształtują się w nich nowi ludzie,

na wzór Twojego Syna, Jezusa Chrystusa,

odpowiedzialni za przyszłość świata, Ojczyzny, Kościoła i parafii.

Niech dzieci i młodzież

mają kochających rodziców, wychowawców i nauczycieli,

odpowiedzialnych za ich wychowanie

i pełny rozwój.

 

Królowo rodziny, módl się za nami.

 

Wielu pośród nas, Maryjo, zagubiło się w życiu,

bo zapomnieli o Bogu.

Powierzamy Ci wszystkich,

a Ty ich przyprowadź do swojego Syna,

aby odnaleźli w Nim sens życia, radość wiary

i za Nim odważnie szli.

 

Panno wierna, módl się za nami.

 

Powierzamy Ci, Maryjo, bezdomnych i bezrobotnych.

Niech nie tracą nadziei w poszukiwaniu warunków dla godnego życia

i znajdą solidarnych z nimi ludzi.

Podziel się, z nami, Maryjo,

swoim wrażliwym na ludzi sercem

i wyproś nam u Syna łaskę nowej wyobraźni miłosierdzia.

 

Maryjo, Matko Boga i ludzi, módl się za nami.

 

Tobie, Maryjo, zawierzamy naszych chorych i cierpiących,

szczególnie chore dzieci, aby umocnieni łaską Jezusa Chrystusa

i wsparci Twoją opieką,

przeżywali to swoje doświadczenie

w zjednoczeniu z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Chrystusem

i z Tobą, stojącą pod Krzyżem Syna.

 

Uzdrowienie chorych, módl się za nami.

 

Powierzamy Ci, Maryjo, naszych zmarłych,

aby za Twoim wstawiennictwem u Syna,

otwarła się dla nich brama niebieskiej Ojczyzny.

 

Bramo niebieska, módl się za nami.

 

Zawierzamy Ci, Maryjo, naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość:

 

EGZORCYZM LEONA XIII      

Święty Michale Archaniele!/ Wspomagaj nas w walce, /a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha/ bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, /
pokornie o to prosimy, /
a Ty Wodzu niebieskich zastępów, /szatana i inne duchy złe, /które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen

 

 

MODLITWY PRZED RACHUNKIEM SUMIENIA

PROŚBA O ŚWIATŁO DUCHA ŚWIĘTEGO

Przyjdź Duchu Święty,

oświeć mój rozum,

bym poznał moje grzechy.

Wzbudź w moim sercu żal

i spraw, bym szczerze dążył do poprawy.

O ŁASKĘ SKRUCHY

Wszechmogący i najłaskawszy Boże, który dla spragnionego ludu wyprowadziłeś ze skały źródło wody żywej, wywiedź z twardego serca mojego Izy skruchy, abym mógł opłakiwać swoje grzechy i zasłużył u Twego miłosierdzia na ich odpuszczenie.

Proszę Cię, Panie Boże, wejrzyj łaskawie na moje modlitwy, które zanoszę do Ciebie, i wyciśnij z moich oczu strumienie tez, abym mógł nimi ugasić płomienie kary, na którą zasłużyłem swoimi grzechami.

Panie Boże, wlej w moje serce łaskę Ducha Święte­go, niech ona sprawi, abym łzami skruchy obmył zmazy swoich grzechów i dostąpił z Twojej dobroci upragnio­nego przebaczenia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

DO CHRYSTUSA UKRZYŻOWANEGO

Dobry i najsłodszy Jezu, upadam na kolana przed obliczem Twoim i w największej żarliwości ducha pro­szę Cię i błagam, abyś wszczepił w serce me najżywsze uczucia wiary, nadziei i miłości oraz prawdziwą skruchę za grzechy moje i silną wolę poprawy. Oto z głębokim uczuciem i bólem serca oglądam w duchu pięć ran Two­ich i myślą w nich się zatapiam, mając przed oczyma to, co w usta Twoje, o dobry Jezu, włożył już prorok Dawid: Przebodli ręce moje i nogi moje, policzyli wszystkie ko­ści moje. Daj mi poznać moją grzeszność oraz Twoje nieskończone miłosierdzie.

 

RACHUNEK SUMIENIA

PYTANIA WSTĘPNE

Kiedy po raz ostatni przystąpiłem do sakramentu pokuty?

Czy mój żal za grzechy i spowiedź były szczere?

Czy wówczas nie zataiłem świadomie lub nie zapo­mniałem wyznać jakiegoś grzechu ciężkiego?

Czy wypełniłem nałożoną mi wówczas pokutę, jako zadośćuczynienie za moje grzechy?

Czy naprawiłem wyrządzoną przez grzech szkodę?

Czy usiłowałem wypełniać postanowienie poprawy życia według Ewangelii?

Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem

(Mt 22, 37)

 

WIARA

 

Czy wierzę Bogu?

Czy dziękuję Mu za dar wiary?

Czy nie zaniedbuję Bożych natchnień?

Czy staram się o wzrastanie w pełniejszym poznaniu i miłości Boga?

Czy układam swoje życie zgodnie z Ewangelią?

Czy rozwijam swoją wiedzę religijną przez czytanie Pisma Świętego, książek i czasopism religijnych, przez udział w rekolekcjach i dniach skupienia?

Czy nie wstydziłem się tego, że jestem chrześcijani­nem?

Czy nie zaparłem się wiary?

 

NADZIEJA

 

Czy dziękuję Bogu za dar nadziei?

Czy ufam, iż otrzymam od Niego potrzebną pomoc do prowadzenia dobrego życia i osiągnięcia wiecz­nego zbawienia?

Czy nie wątpiłem w miłość, pomoc i moc Boga?

Czy nie poddawałem się rozpaczy?

                   

MIŁOŚĆ

 

Czy miłuję Boga?

Czy dziękuję Mu za dar miłości?

Czy w moim życiu jest miejsce na codzienne spot­kanie z Bogiem na modlitwie?

Czy przeżywam uczestniczenie w Eucharystii jako wyraz miłości Boga?

Czy dochowuję złożonej Bogu przysięgi lub ślubo­wania?

Czy nie byłem oziębły względem Bożej miłości, zwlekając z odpowiedzią, lub niedbale ją odwza­jemniając?

Czy nie byłem obojętny na miłość Bożą, nie uznając jej inicjatywy i negując jej moc?

Czy nie sprzeciwiałem się Jego miłości, zaprzeczając Jego dobroci albo Mu złorzecząc?

Czy nie obraziłem Boga bluźnierstwem lub fałszywą przysięgą?

Czy nienawidziłem Boga?

 

IMIONA ŚWIĘTE

 

Czy Imiona Trójcy Świętej otaczam szacunkiem i mi­łością?

Czy nie wzywałem imienia Boga i świętych bez po­trzeby, w żartach czy gniewie?

 

MODLITWA

 

Czy proszę o dar modlitwy i za niego dziękuję?

Czy współpracuję z Bogiem rozwijając i doskonaląc sposoby mojej modlitwy?

Czy moja modlitwa jest wzniesieniem ducha do Bo­ga i rozmową z Nim?

Czy nie wstydzę się swoich postaw i gestów, np. znaku krzyża?

 

DZIEŃ ŚWIĘTY

 

Czy w niedziele i święta nakazane uczestniczyłem w Mszy świętej?

Czy dobrowolnie nie zaniedbywa­łem tego obowiązku?

Czy nie spóźniałem się na Mszę świętą lub nie wy­chodziłem z kościoła przed jej zakończeniem?

Czy swoim zachowaniem lub postawą przeszkadza­łem innym w uczestniczeniu w Liturgii?

Czy w niedzielę i święta nakazane powstrzymywa­łem się od prac niekoniecznych?

 

WSPÓLNOTA   WIARY - KOŚCIÓŁ

 

Czy angażuję się w życie oraz działalność apostolską i misyjną Kościoła, który na ziemi prowadzi zbawcze dzieło Jezusa Chrystusa?

Czy wspieram modlitwą Ojca Świętego, który jako zastępca Jezusa na ziemi przewodzi Kościołowi?

Czy angażuję się w działalność duszpasterską lub charytatywną mojej wspólnoty parafialnej?

Czy modlę się za swoich duszpasterzy?

Czy zachowuję przykazania kościelne?

Czy pamiętam o tym, że Bóg również na moje ra­miona złożył obowiązek troski o zbawienie zarówno własne, jak i moich bliźnich?

 

GRZECHY BAŁWOCHWALSTWA

 

Czy pieniądze i kariera nie są „bożkiem", któremu oddaję się w niewolę?

Czy nie jestem zabobonny, tzn. czy nie wiążę sku­teczności modlitwy, sakramentów i sakramentaliów (np. egzorcyzmów, błogosławieństwa osób, posił­ków, przedmiotów i miejsc) z ich wymiarem ma­terialnym, pomijając ich sens i dyspozycję serca, których one wymagają?

Czy ponad wolę i mądrość Bożą nie przedkładałem wróżb i horoskopów?

Czy nie uczestniczyłem w seansach spirytystycz­nych?

Czy nie uprawiałem magii?

 

MIŁOSC SIEBIE I PRAWOŚĆ ŻYCIA

 

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem

(I15, 12)

Czy starałem się rozwijać dane mi przez Boga na­turalne dary, jak zdrowie, uzdolnienia itp.?

Czy starałem się rozwijać w sobie życie nadprzy­rodzone, które Bóg daje człowiekowi, oprócz życia naturalnego, a które wyrasta z łaski i działa przez nadprzyrodzone cnoty: wiarę, nadzieję, miłość, umiarkowanie, męstwo, roztropność i sprawiedli­wość oraz przez dary Ducha Świętego: mądrości, rozumu, umiejętności, rady, męstwa, pobożności i bojaźni Bożej?

Czy potrafiłem odsunąć od siebie okazję do grze­chu?

Czy nie jestem człowiekiem o podwójnej moralno­ści?

Czy kłamałem?

Czy z należytym poszanowaniem odnosiłem się do własnego ciała?

Czy dbałem o zdrowie i właściwy wypoczynek?

Czy byłem łakomy w jedzeniu?

Czy się upijałem?

Czy brałem narkotyki lub inne środki odurzające?

Czy dobrowolnie i świadomie dopuszczałem myśli, wyobrażenia i pragnienia nieczyste?

Czy czytałem książki i czasopisma wzbudzające we mnie takie myśli?

Czy oglądałem niemoralne programy i filmy?

Czy prowadziłem nieprzyzwoite rozmowy?  

Czy popełniałem grzech nieczystości ze sobą, z in­nymi ludźmi lub w jakikolwiek inny sposób?

Czy uczciwie wykonywałem obowiązki swojego za­wodu i stanu?

Czy uczciwie pracowałem na własne utrzymanie?

Czy dostatecznie dbałem o swoją, cudzą i wspólną własność?

Czy zbytnio nie byłem przywiązany do pieniędzy lub rzeczy materialnych, zaniedbując przez to własne życie duchowe?

Czy działałem w organizacjach przestępczych, ma­fijnych?

Czy zlecałem lub sam wymuszałem okup, haracz albo inne korzyści majątkowe?

 

MIŁOSC BLIŹNIEGO

 

Będziesz milowa! bliźniego swego jak siebie samego

(Mk 12, 31)

Czy pamiętałem o tym, że Bóg przykazał mi, abym kochał swego bliźniego jak siebie samego?

Czy by­łem świadomy tego, że mam troszczyć się o zbawie­nie bliźnich?

Czy postępowałem odpowiedzialnie wobec tych, którzy żyją wokół mnie?

Czy starałem się ich wspo­móc, wesprzeć w pracy, w wysiłku ku dobremu?

Czy dawałem im dobry przykład?

Czy swym zachowaniem, słowami i myślami wyno­siłem się nad innych?

Czy bytem pyszny?

Czy za­wsze chciałem mieć rację?

Czy potrafiłem wysłuchać i przyjąć słuszne uwagi innych?

Czy nie byłem obłudny?

Czy nie prowadziłem życia „na pokaz"?

Czy nie gorszyłem bliźnich swoimi słowami lub po­stępowaniem?

Czy może namawiałem ich do grzechu? A jeśli tak, to do jakiego?

Czy moje zachowanie lub sposób bycia nie były dla innych przyczyną pokusy lub grzechu?

Czy narażałem życie lub zdrowie bliźnich przez prze­kraczanie przepisów bezpieczeństwa na drogach lub przy pracy?

Czy prowadziłem samochód po wypiciu alkoholu?

Czy ciążą na mnie łzy osób przeze mnie - pośrednio lub bezpośrednio - pokrzywdzonych?

Czy żywię do kogoś nienawiść lub pielęgnowaną, świadomą, niechęć?

Czy prowokowałem kłótnie, złorzeczyłem, rzucałem obelgi, albo przekleństwa?

Czy uciekałem się do przemocy psychicznej lub fi­zycznej względem drugiego człowieka?

Czy szkodziłem bliźnim w jakikolwiek inny spo­sób?

Czy gardziłem innymi z powodu ich pochodzenia, trapiącej ich choroby, słabości lub wad?

Czy cieszyłem się z powodu ich niepowodzeń i nie­szczęść, które ich spotkały?

Czy plotkowałem, oczerniałem, obmawiałem innych lub ich posądzałem lekkomyślnie?

Czy szkodziłem innym, wypowiadając fałszywe opi­nie lub wyciągając na światło dzienne ich słabości?

Czy zeznawałem fałszywie?

Czy kradłem lub wyrządzałem inne szkody bliź­niemu, w rodzinie, w miejscu pracy, w miejscach publicznych?

Czy zatrzymywałem sobie rzeczy po­życzone lub znalezione?

 

MIŁOŚĆ WZGLĘDEM RODZICÓW

 

Czy kochałem rodziców i okazywałem im szacunek oraz cierpliwość? Czy nie żywiłem do nich niechęci?

Czy może mówiłem o nich źle wobec innych ludzi?

Czy nie odmawiałem im pomocy duchowej i mate­rialnej, której potrzebowali?

Czy nie zapominałem o modlitwie w ich intencji?

 

MIŁOŚĆ WZGLĘDEM DZIECI

 

Czy rozpieszczałem swoje dzieci?

Czy któreś z nich mniej kochałem od pozostałych?

Czy jeśli je kara­łem, to robiłem to sprawiedliwie i z miłością?

Czy byłem w stanie odróżnić prawdziwe ich przewiny od dziecięcej niesforności?

Czy nie znęcałem się nad dziećmi swoimi lub cu­dzymi, stosując np. przemoc fizyczną lub psychiczną albo wykorzystując je w jakikolwiek sposób?

Czy molestowałem je seksualnie?

Czy dawałem im dobry przykład w wypełnianiu obo­wiązków religijnych, rodzinnych i zawodowych?

Czy dbałem o ich wyrobienie moralne i religijne?

Czy czuwałem nad wychowaniem, jakie otrzymują poza domem?

Czy wiem, co czytają, gdzie i z kim przebywają, gdy są poza domem?

Czy nie byłem nadopiekuńczy?

Czy wspólnie, jako mąż i żona, współpracowaliśmy w wychowaniu naszych dzieci?

Czy któreś z nas nie pozwalało im na to, czego drugie wcześniej zakazało?

Czy w obecności naszych dzieci nie obwinialiśmy się wzajemnie za popełniane błędy?

 

WZAJEMNA MIŁOŚĆ MAŁŻONKÓW

 

Czy szczerze się kochamy?

Czy szanujemy swoje upodobania, pragnienia i zdrowie?

Czy staramy się być dla siebie atrakcyjni?

Czy pomagamy sobie wzajemnie do dobrego i czy łączy nas wspólnota duchowa?

Czy modlimy się za siebie?

Czy pomaga­my sobie w pracy?

Czy nie ukrywamy przed sobą ważnych spraw?

Czy nie jesteśmy samolubni?

Czy nie utrudniamy sobie życia przez kaprysy, gniew, niecierpliwość i zły humor?

Czy nie jątrzymy niezgody, opowiadając innym o tym, co nas dzieli?

Czy nie unikamy potomstwa przez stosowanie me­tod niezgodnych z nauczaniem Kościoła?

Czy nie ciąży nade mną grzech za domaganie się poronienia, ułatwianie go lub jego spowodowanie?

Czy dochowuję wierności małżeńskiej?

Czy nasz dom jest przykładem życia chrześcijań­skiego?

 

MIŁOŚĆ WZGLĘDEM LUDZI O ODMIENNYM ŚWIATOPOGLĄDZIE

 

Czy zawsze pamiętałem, że przykazanie miłości do­tyczy także ludzi o innym światopoglądzie niż mój własny?

Czy starałem się poznać i ze zrozumieniem podejść do ludzi wątpiących, niewierzących lub błądzących?

Czy przez własne zaniedbania w wychowaniu reli­gijnym, moralnym i społecznym lub przez fanatyzm nie przesłaniałem innym prawdziwego oblicza Boga i religii?

Czy szczerze dążę do tego, aby z wszystkimi ludź­mi: wierzącymi i niewierzącymi, przyczyniać się do budowy świata w duchu cywilizacji miłości?

Czy jako członek Kościoła pamiętam o tym, że sam winienem przyczyniać się do tego, aby nastała jedna Owczarnia Chrystusa?

Czy nie oddalam chwili jej nastania pod pieczą Dobrego Pasterza, np. przez niewłaściwe odnoszenie się do chrześcijan niekato­lików?

 

MIŁOŚĆ WZGLĘDEM ZMARŁYCH

 

Czy wierzę w życie wieczne?

Czy pamiętam o zmarłych rodzicach i rodzeństwie, krewnych, znajomych, o tych, którzy mi dobrze czynili, modląc się za nich, ofiarując w ich intencji Msze święte i uzyskane odpusty, troszcząc się o ich groby?

Czy pamiętam o modlitwie za tych, którzy oddali życie za Ojczyznę?

 

OBOWIĄZKI PRACOWNIKA

 

Czy wykonywałem solidnie pracę, za którą otrzymu­ję zapłatę?

Czy nie marnowałem czasu, materiałów i narzędzi?

Czy wypełniałem polecenia zwierzchników?

Czy szanuję swoich przełożonych?

Czy żyję w zgodzie ze współpracownikami? Czy daję im dobry przykład?

Czy nie patrzyłem „przez palce" na ewentualne zło w pracy: nadużycia, korupcję, brak poszanowania dobra wspólnego, marnotrawstwo?

Czy w pracy nie stwarzałem zagrożenia dla zdrowia i życia innych?

Czy nie przywłaszczałem sobie rzeczy, które do mnie nie należą, jak narzędzia, materiały, środki czystości itp.?

 

OBOWIĄZKI PRACODAWCY I PRZEŁOŻONEGO

 

Czy zapłata, którą dawałem, była sprawiedliwa: odpowiadająca zakresowi zleconych obowiązków i godności ludzkiej?

Czy dbałem o ubezpieczenie pracowników?

Czy sprawiedliwie dawałem im czas na odpoczy­nek?

Czy troszczyłem się o dobrą atmosferę oraz bez­pieczne warunki pracy?

Czy szanowałem godność swoich podwładnych?

Czy dawałem łapówki, przyjmowałem je lub zmu­szałem do ich dawania?

Czy wywiązywałem się ze zobowiązań podatkowych względem państwa?

 

TROSKA O OJCZYZNĘ

 

Czy pragnę szczerze dobra mego kraju?

Czy odpo­wiedzialnie korzystam z praw i rzetelnie wypełnia­łem swoje obywatelskie obowiązki?

Czy dbam o wolność, sprawiedliwość i postęp spo­łeczny?

Czy jestem w stanie unikać zacietrzewienia, złości; opowiadać się za tym, co łączy, nie za tym, co dzieli?

Czy bardziej od dobra kraju lub dobra lokalnej spo­łeczności nie leży mi na sercu własna sława i zysk?

 

PYTANIA KOŃCOWE

 

Czy stan mojej duszy jest lepszy, czy gorszy niż dawniej?

Czy sumienie wyrzuca mi jeszcze coś szczególne­go?

Jaki grzech najczęściej się powtarza? Jaka jest moja główna wada?

Na co powinienem zwrócić szczególną uwagę?