• Kościół parafialny

  • Kościół parafialny

  • Kościół parafialny

  • Kościół parafialny

  • Kościół parafialny

Modlitwa na Nowy Rok:

Wszechmogący Boże, prosimy o błogosławieństwo Twoje

na ten Nowy Rok.

Nie wiemy, co on nam przyniesie, co nam w nim dasz.

Jakie przeżyjemy w nim radości, jakie cierpienia?

To wiesz tylko Ty, Ojcze miłosierny.

Ty znasz początek, trwanie i kres naszego życia.

Ty prowadzisz nas wszystkich przez czas do wieczności.

Daj mi, Ojcze, trwać przy Tobie,

iść wiernie drogą Twoich przykazań,

abym poddany Tobie, w mocy Twojej

spokojnie, pokornie i ufnie czynił to,

co się Tobie podoba, co do mnie należy,

i znosił to, co Ty ześlesz na mnie.

Nie wiem, co mnie w tym roku czeka,

ale to wiem na pewno, że tym,

którzy Ciebie miłują,

wszystko obraca się ku dobremu i to mi wystarcza.

Ojcze, Ty kochasz Twoje dzieci.

Niech rozpocznę ten rok w miłości Twojej.

i pozostanę Ci wierny.

Nie dozwól, aby cokolwiek odłączyło mnie

od miłości Twojej.

Kieruj mną według świętej woli Twojej

W Tobie i w Twojej woli znajdę pokój, 

bo wola Twoja jest naszym pokojem, 

pokojem wiecznym u Ciebie.

Amen.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

*****************************************************************************************

+++++++++++++++++++++++++++++++++

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

Godzina Łaski

8 grudnia, godz. 12.00 – 13.00

  

Godzina łaski – 8 grudnia każdego roku

Datę 8 grudnia wybrano nieprzypadkowo – to dzień, który w tradycji katolickiej związany jest z Niepokalanym Poczęciem NMP, czyli momentem, w którym Ona sama otrzymała szczególną łaskę od Boga.

Godzina łaski to czas, w którym Maryja obiecała szczególną przychylność Boga dla ludzkości. Jest to moment, w którym obecnie wierni z różnych części świata jednoczą się w modlitwie, wyrażają swą wdzięczność, proszą o potrzebne dla nich łaski w konkretnych sytuacjach życiowych, a także o nawrócenia bliskich.

Godzina łaski dla świata  – co to oznacza?

Maryja związała z tą godziną wielkie obietnice, ale także prośby:

Obiecała m.in. ogrom łask dla duszy i ciała, masowe nawrócenia, przemianę serc zatwardziałych grzeszników, miłosierdzie dla tych, którzy trwają w modlitwie i dla ich bliskich, powierzanych Jej opiece w tej godzinie. Prosiła natomiast o to, by rozpowszechniano Godzinę łaski na całym świecie, by ludzie poznali jej znaczenie, by każdy, kto nie może udać się do Kościoła, modlił się w domu, w pracy, odłożył na tę godzinę wszelkie czynności, które go absorbują.

Godzina łaski – objawienia

U początków tej praktyki leżą objawienia Matki Bożej we włoskim Montichiari. Matka Boża ukazywała się tam pewnej pielęgniarce, przekazując ważne orędzie dla świata. Do tych objawień, które miały miejsce w 1946 i 1947 roku, w lipcu 2024 roku Watykańska Dykasteria Nauki Wiary odniosła się pozytywnie. Matka Boża objawiła się w nich jako Róża Duchowna. Takie określenie wskazuje przede wszystkim na piękno i czystość ducha Maryi, która powinna być dla nas wierzących wzorem życia duchowego.

W tym czasie wielu ludzi przedstawiało Matce Bożej swoje problemy i troski, składało na jej ręce prośby o pomoc i opiekę. Ufnie, jak to matce, ludzie powierzali jej swoje sprawy, pragnienia, obawy i nadzieje. A ponieważ Maryja nie pozostawiła bez pomocy tych, którzy się do niej zwracali, ta forma modlitwy coraz bardziej się rozpowszechniała i z roku na rok coraz więcej ludzi w tej szczególnej godzinie otwierało przed Matką Bożą swe serce.

 Godzina łaski – modlitwy

Forma modlitwy w Godzinie łaski jest dowolna. Może to być zarówno modlitwa różańcowa, Litania do NMP, jak i osobista modlitwa sformułowana własnymi słowami. Maryja przyjmie każdy z tych darów modlitwy, a proszącego poprowadzi do Syna, otaczając płaszczem swej opieki i wypraszając „po drodze” potrzebne łaski. Warto wybrać się wówczas do Kościoła, ale można również pomodlić się w domu, w pracy czy w dowolnym miejscu. Ważne, by zostawić na chwilę wszystko inne i poświęcić ten czas Matce Bożej, prosząc ją o wstawiennictwo i orędownictwo. W tym szczególnym czasie zwróć się do Maryi z prośbą o potrzebne łaski dla siebie, dla rodziny, przyjaciół i dla całego świata.

***************************************************************************

******************************************************

 OGŁOSZENIE DIECEZJALNEGO RADIA eM KIELCE

            Mija 40 lat od strajku uczniów w obronie krzyży w Zespole Szkół Zawodowych we Włoszczowie. Diecezjalne Radio eM Kielce zaprasza do wysłuchania cyklu rozmów z uczestnikami i świadkami protestu. Niezwykłe i wzruszające wspomnienia można poznać co wtorek o godzinie 21:00 w ramach specjalnie przygotowanej audycji „W obronie Krzyża i wartości” na antenie naszej rozgłośni. Więcej informacji oraz rozmowy do odsłuchania dostępne są także na stronie internetowej Diecezjalnego Radia eM Kielce – emkielce.pl Serdecznie zapraszamy.

3 grudnia 1984 r. uczniowie ówczesnego Zespołu Szkół Zawodowych we Włoszczowie ( obecnie ZS nr 3 im.  S. Staszica) rozpoczęli trwający dwa tygodnie strajk okupacyjny, w którym domagali się ponownego zawieszenia w salach lekcyjnych krzyży usuniętych na polecenie dyrekcji.

Strajk we Włoszczowie zakończył się 16 grudnia 1984 r. Młodzież, na prośbę bp. pomocniczego diecezji kieleckiej Mieczysława Jaworskiego, opuściła budynek szkoły i udała się do kościoła parafialnego Wniebowzięcia NMP na uroczyste nabożeństwo.

Wobec uczestników protestu władze zastosowały represje. Część spośród nich pozbawiono praw uczniowskich, nie wszystkich dopuszczono też do matury. Szykany dotknęły również rodziców.

Uznanych za organizatorów strajku wikariuszy z Włoszczowy postawiono przed sądem.

11 czerwca 1985 r. Sąd Rejonowy w Jędrzejowie skazał księdza Marka Łabudę na rok pozbawienia wolności bez zawieszenia, a księdza Andrzeja Wilczyńskiego na 10 miesięcy z zawieszeniem na 3 lata i 60 tys. zł. grzywny.

Mija 40 lat od odważnego protestu młodzieży w obronie krzyży. Jak podkreślają historycy: „było to wydarzenie bezprecedensowe w historii regionalnego oporu wobec komunistycznego systemu politycznego”. Na trwałe weszło w dzieje miasta. Ubywa uczestników strajku. Cztery dekady to dużo. Okazją do przypomnienia ważnych w historii Kościoła i miasta wydarzeń będą dwudniowe obchody rocznicowe, od 13 - 14 grudnia.  Rozpocznie je Msza Święta pod przewodnictwem biskupa kieleckiego Jana Piotrowskiego w kościele WNMP we Włoszczowie. Zakończy koncert pieśni religijnych i patriotycznych w diecezjalnym sanktuarium bł. Józefa Pawłowskiego w naszym mieście.

W programie obchodów znalazły się m.in. poświęcenie i odsłonięcie pamiątkowej tablicy, akademia, zwiedzanie szkoły, panel edukacyjny. Zaplanowano także wydarzenia towarzyszące: wystawę "In Hoc Signo Vinces" w Muzeum Diecezjalnym w Kielcach, wspomnienie uczestników strajku w Radio eM Kielce, modlitewne czuwanie w kieleckiej katedrze, wydanie okolicznościowej publikacji.

Gmina Włoszczowa będzie partnerem obchodów.

                           Obchody diecezjalne:

Centralnym obchodom upamiętniającym rocznicę, towarzyszyć będą m.in.:

- wspomnienia uczestników obrony w audycji Radia eM Kielce;

- modlitewne czuwanie w intencji Ojczyzny i Obrońców Krzyża w kaplicy Cudownego Obrazu w Częstochowie w dniach 4/5 grudnia br. pod przewodnictwem Biskupa Kieleckiego Jana Piotrowskiego;

- W piątek, 13 grudnia br. o godz. 11.00 – Msza św. w Sanktuarium Matki Bożej Opiekunki Rodzin we Włoszczowie, następnie odsłonięcie tablicy pamiątkowej w budynku Zespołu Szkół nr 3 im. Stanisława Staszica, uroczysta akademia, wystawa i panel dyskusyjny w Domu Kultury we Włoszczowie;

- W sobotę, 14 grudnia br. o godz. 15.00 – Koncert pieśni religijnej i patriotycznej w Sanktuarium bł. Józefa Pawłowskiego we Włoszczowie.

Zapraszamy wszystkich duszpasterzy oraz wiernych naszej diecezji do uczestnictwa w wydarzeniach. Tym bardziej, że karty historii diecezji kieleckiej mówią także o innych miejscach, gdzie młodzi ludzie stawali w obronie wartości krzyża.

+++++++++++++++++++++++++++

Zrodził się pomysł u nowych władz samorządowych, aby reaktywować Ochotniczą Straż Pożarną w Łosienku. Osoby chętne do wstąpienia w szeregi OSP proszeni są o kontakt z panią sołtys, bądź z radnym… jest też lista do zapisów w zakrystii. Taka Ochotnicza Straż Pożarna mogła by obejmować mieszkańców nie tylko Łosienka, ale i sąsiednich wiosek: Łosienia, Łubnej, Małogoskiego, a nawet i Korczyna. Do OSP mogą należeć mężczyźni i kobiety. Zachęcam do przemyślenia i przedyskutowania tej sprawy…

*********************************************************************

++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

******************************************************

III niedziela Adwentu nazywana jest niedzielą „Gaudete", czyli niedzielą radości. Nazwa niedzieli „Gaudete" pochodzi od pierwszych słów antyfony na wejście – „Gaudete in Domino semper. Iterum dico: Gaudete", czyli „Radujcie się zawsze w Panu. Jeszcze raz powtarzam – Radujcie się".

       Teksty liturgiczne tej niedzieli wskazują na radość z zapowiadanego przyjścia Syna Bożego – Jezusa Chrystusa i z odkupienia, jakie On przyniósł człowiekowi. Przykładem są słowa Kolekty mszalnej: Boże, Ty widzisz, z jaką wiarą oczekujemy świat Narodzenia Pańskiego, spraw, abyśmy przygotowali nasze serca i z radością mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego zbawienia (Mszał, Kolekta). Owa radość nie jest tylko cieszeniem się z jakiegoś wydarzenia, ale autentycznym przeżywaniem wypełniania się pism o nadejściu Mesjasza, który pokona mroki grzechu i otworzy nam bramy życia wiecznego.

      Myślenie to powinno przenikać naszą codzienność, szczególnie w chwilach poddawania się i uległości sprawom tego świata. Uznając, że Jezus ma moc przemieniać nasze myśli i serca, możemy ze spokojem oczekiwać jego nadejścia. Dla tych, którzy w Nim pokładają całe swoje życie, On przychodzi i ofiaruje swoje życie w śmierci krzyżowej, abyśmy otrzymali życie wieczne. Doświadczamy tego każdego dnia podczas Eucharystii, podczas sakramentu pokuty i pojednania, na modlitwie i w wielu innych sytuacjach życia.

     Radosna Niedziela Gaudete zachęca nas do odkrywania radości w obecności Boga, do dzielenia się nią z innymi i do pogłębiania naszego zrozumienia Bożego planu zbawienia. To wyjątkowy moment, który pomaga nam zanurzyć się w głębszym znaczeniu Adwentu, pozwala nam spojrzeć na oczekiwanie z perspektywy radości nadchodzącego zbawienia.

 

        W Adhortacji Apostolskiej „Gaudete in Domino" (o radości chrześcijańskiej) papież Paweł VI w 1975 roku napisał, że „należy rozwijać w sobie umiejętność radowania się, cieszenia się, korzystania z wielorakich radości ludzkich, jakich Bóg Stwórca użycza nam na tę doczesną pielgrzymkę". – Im bardziej będziemy mieli radość w sobie, tym bardziej też będziemy mogli odkrywać prawdę o tym, że Chrystus wciąż przychodzi do nas, tym bardziej będzie w nas świadomość, że On puka do naszych serc.

         Papież Benedykt XVI w orędziu z 15 marca 2012 r. na Światowy Dzień Młodzieży pt. „Radujcie się zawsze w Panu" podkreślił, że „powołaniem Kościoła jest nieść światu radość prawdziwą i trwałą, tę, którą aniołowie zwiastowali pasterzom z Betlejem w noc narodzin Jezusa". Zwrócił także uwagę, że po narodzinach Jezusa anioł Pański powiedział do pasterzy: „Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem, w mieście Dawida, narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan".

         Papież Franciszek w adhortacji „Evangelii Gaudium" wskazał na radość tych, którzy „spotykają się z Jezusem". – Ci, którzy pozwalają, żeby ich zbawił, zostają wyzwoleni od grzechu, od smutku, od wewnętrznej pustki, od izolacji. Z Jezusem Chrystusem radość zawsze rodzi się i odradza. Nasza chrześcijańska radość wypływa z obfitego źródła Jego Serca – napisał papież.

 

          Niedziela „Gaudete" jest jednym z dwóch dni w roku liturgicznym, kiedy kapłan sprawuje mszę św. w szatach koloru różowego, który wyraża przewagę światła. Po raz drugi w ciągu roku księża celebrują eucharystię w różowych szatach w IV Niedzielę Wielkiego Postu nazywaną niedzielą Laetare. Dobór koloru wynika z jego skojarzenia z widokiem nieba o świcie. Wyobraża on blask przyjścia Jezusa Chrystusa w tajemnicy Bożego Narodzenia. Przychodzący Zbawiciel jest bowiem dla nas Światłością, podobnie jak wschodzące Słońce. Właśnie tego typu porównanie odnajdujemy np. w tzw. Pieśni Zachariasza: „nawiedzi nas Słońce Wschodzące z wysoka, by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają” (Łk 1, 78n).

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

****************************************************

+++++++++++++++++++++++++++++++++