• Kościół parafialny

  • Kościół parafialny

  • Kościół parafialny

  • Kościół parafialny

  • Kościół parafialny

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 ============================================= 

 ++++++++++++++++++++++++++++++++

KURS PRZEDMAŁŻEŃSKI:

  
KIELCE - Duszpasterstwo Rodzin i Diakonia Życia - METODĄ WARSZTATOWĄ;
MIEJSCE: aula Duszpasterstwa Rodzin, Aleja IX Wieków Kielc 15 (przy Domu Księży Emerytów);
TERMIN: 12 - 14 kwietnia; 
KONTAKT I INFORMACJE: tel.  721 491  536;
 

Niedziela, 26 listopada 2023 r.

 

Uroczystość liturgiczna Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata została ustanowiona w liturgii Kościoła katolickiego przez papieża Piusa XI encykliką Quas Primas z 11 grudnia 1925 r. na zakończenie Roku Jubileuszowego. Papieska encyklika ustanawiająca tę uroczystość, jako przeciwstawienie się silnym tendencjom ateistycznym i laickim, które w tym czasie były bardzo popularne, wskazywała na Chrystusa jako Króla mającego władzę nad człowiekiem i całym światem.

Papież nakazał wtedy, aby we wszystkich kościołach tego dnia po głównym nabożeństwie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem odmówić litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu.

Uroczystość tę obchodzimy na zakończenie roku liturgicznego, aby podkreślić, że w Jezusie Chrystusie znajduje się początek i chwalebny koniec wszystkiego, co rodzaj ludzki w porządku nadprzyrodzonym i przyrodzonym posiada i czego się spodziewa.

Przed swoją śmiercią Jezus zwraca się tymi słowami do Piłata: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu»”. J 18, 36-37

Jezus jest Królem i gorąco pragnie królować w naszych sercach dzieci Bożych. Nie wyobrażajmy sobie jednak tego królowania na sposób ludzki. Chrystus nie dominuje ani nie chce się narzucać, ponieważ nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć. Jego królestwo – to pokój, radość, sprawiedliwość. Chrystus, nasz Król, nie oczekuje od nas pustych słów, lecz czynów, ponieważ nie każdy, który Mi mówi: „Panie, Panie”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie (Mt 7,21).


Modlitwa do Jezusa Chrystusa naszego Króla i Pana
Jezu Chryste, Królu Wszechświata, Panie nasz i Boże, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, nasz Zbawicielu! Ty, który mówiłeś, że Królestwo Twoje nie jest z tego świata, który wzywałeś nas do szukania Królestwa Bożego i nauczyłeś nas prosić w modlitwie do Ojca: „przyjdź Królestwo Twoje”, wejrzyj na nas stojących przed Twoim Majestatem. Wywyższamy Cię, oddajemy Ci cześć i uwielbienie. Pokornie poddajemy się Twemu Panowaniu i Twemu Prawu.

Świadomi naszych win i zniewag zadanych Twemu Sercu przepraszamy za wszelkie nasze grzechy i zaniedbane dobro. Wyrażamy naszą skruchę i prosimy o zmiłowanie. Przyrzekamy zabiegać o pomnożenie Twojej Chwały, dziękować za nieskończone Miłosierdzie, które okazujesz z pokolenia na pokolenie, wiernością i posłuszeństwem odpowiadać na Twoją Miłość.

Boski Królu naszych serc, niech Twój Święty Duch, wspiera nas w realizacji tych zobowiązań, chroni od zła i dokonuje naszego uświęcenia. Niech pomaga nam porządkować całe nasze życie i posłannictwo Kościoła.

Króluj nam Chryste! Króluj w naszej Ojczyźnie, króluj w każdym narodzie, na większą chwałę Przenajświętszej Trójcy i dla zbawienia ludzi. Spraw, aby nasze rodziny, wioski, miasta i świat cały objęło Twe Królestwo: królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju, teraz i na wieki wieków. Amen.

 

************************************************************************

27 listopada 1830 roku w paryskim klasztorze Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, skromnej nowicjuszce zakonnej, Katarzynie Laboure, ukazała się Najświętsza Maryja Panna, która poleciła jej wybić i rozpowszechnić objawiony przez Nią Cudowny Medalik. Maryja szybko wyjaśniła swoje intencje: Wszyscy, którzy będą go nosili, dostąpią wielkich  łask, szczególniej jeśli będą go nosili na szyi.

 *********************************************************************************************

 

MSZA ŚW. ZA OJCZYZNĘ - godz. 9.00

****************************************************

„Kto Ty jesteś? Polak mały!”
Władysław Bełza

Kto ty jesteś?
Polak mały.
Jaki znak twój?
Orzeł biały.
Gdzie ty mieszkasz?
Między swemi.
W jakim kraju?
W polskiej ziemi.
Czym ta ziemia?
Mą ojczyzną.
Czym zdobyta?
Krwią i blizną.
Czy ją kochasz?
Kocham szczerze.
A w co wierzysz?
W Polskę wierzę.
Czym ty dla niej?
Wdzięczne dziecię.
Coś jej winien?
Oddać życie.

*********************************************************************************************

 Stałe, cykliczne spotkania grup duszpasterskich i innych w naszej parafii (także w czasie wakacji):

  • W każdą niedzielę od godz. 15.00 do 16.00 - Godzina Miłosierdzia, wystawienie Najśw. Sakramentu i indywidualna adoracja.
  • W pierwszą niedzielę miesiąca o godz. 800 comiesięczna Msza św. w intencji Kółek Różańcowych.
  • W ostatnią niedzielę miesiąca, o godz. 1200 „Msza święta Rycerska”, czyli w intencji Rycerzy Kolumba. Spotkanie Rycerzy w każdą ostatnią niedzielę miesiąca o godz. 1900.
  • W każdą II Niedzielę Miesiąca na sumie o godz. 1200 – Msza św. za Legion Maryi. Natomiast spotkania Legionu Maryi odbywają się co tydzień w dniach wyznaczonych na spotkaniu.
  • W każdą niedzielę o godz. 1715 odbywają się w sali pod plebanią mitingi AA.
  • W środy o godz. 18.00 Msza św. i Nowenna do M. B. Nieustającej Pomocy.
  • W piątki po Mszy św. Koronka do Miłosierdzia Bożego.
  • W I Czwartek, I Piątek i I Sobotę miesiąca - Nabożeństwo o godz. 18.00

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 *****************************************************

W dzisiejszych czasach, gdy jest tak wiele rozwodów, święto takie jest bardzo potrzebne i dlatego pomysł na Dzień Męża i Żony. Święta, z którym utożsamiać się będą małżonkowie, którzy złożyli sobie wzajemną przysięgę przed Bogiem i pragną w niej wytrwać do końca życia.

Prawdziwy związek kobiety i mężczyzny musi być przypieczętowany Sakramentem Małżeństwa, który małżonkom daje siłę i jest początkiem nowej rodziny, w której wychowują się dzieci. Jest to najmniejsza komórka społeczna, która musi być szczególnie chroniona. Aby rodzina była silna, małżonkowie muszą wciąż dbać i pielęgnować swoją miłość, a także zachowywać wzajemną wierność.

Oczywiście nadal trzeba pamiętać, że najważniejszym świętem małżonków jest każda rocznica ich ślubu, którą świętować powinni szczególnie uroczyście.

Dzień Męża i Żony obchodzony jest 13 lipca każdego roku, dlatego, że w tym dniu małżeństwo zawarli rodzice Świętej Tereski od Dzieciątka Jezus, również Święci: Zelia i Ludwik Martin. Chcemy zachęcić małżonków do wspólnego wypraszania łask u Boga szczególnie w tym dniu, aby owocowało to trwałością i świętością małżonków i ich rodzin. Może przy wspólnej modlitwie wieczornej polecają siebie przez wstawiennictwo świętych: Zeli i Ludwika Martin, bo skoro im udało się wychować pięć córek, z których każdą Bóg wezwał do swojej służby, a między nimi św. Tereskę, oraz oni sami doszli do świętości, to na pewno takie małżeństwo wie jak poradzić sobie z obecnymi problemami i dojść na końcu życia do Boga. Można również pomyśleć w tym dniu o odnowieniu przyrzeczeń małżeńskich.

Proponujemy, aby w tym wyjątkowym dniu, małżonkowie odnosili się do siebie szczególnie ciepło i przeżyli tej dzień najlepiej jak potrafią. Wtedy może łatwiej będzie przeżywać kolejne dni w radości i miłości małżonków. Niech małżonkowie wybiorą się w tym dniu na spacer, do kina, czy na wspólną kolację. Możliwości jest dużo, ale wybór zostawiamy samym małżonkom.

Pamiętajmy, że jako małżonkowie jesteśmy za siebie odpowiedzialni. W tym dniu niech każdy z małżonków przyjdzie do Jezusa i podziękuje za swoją Żonę, za swojego Męża. Niech każdy z nas przyjdzie i poprosi Jezusa, by wyprostował, może pokręcone, drogi Twojego życia małżeńskiego.

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++

 

++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++

2 lipca 2023 r.

+++++++++++++++++++++++++++++++

29 czerwca - Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła

*************************************************************************

 .................................................................................................

Piątek, 16 czerwca i sobota, 17 czerwca 2023 r.:

 

  ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 

 

 ********************************************

Ołtarze na Procesję Bożego Ciała przygotowują:

       Rok 2023  trasa procesji: od kościoła w stronę cmentarza

I – Małogoskie.

II – Korczyn Ukraina.

III – Korczyn Sochów i Zalesie.

IV – Łubno Folwark.

 

       Rok 2024   trasa procesji: od kościoła w stronę szkoły

I – Korczyn Graby i Huta

II – Korczyn Kolonia

III – Korczyn Górki i Kopaniny

IV – Łosień

 

Rok 2025  trasa procesji: od kościoła w stronę cmentarza

I – Łosienek I cz. od nr 1 do rzeki

II – Łubno Stara Wieś  

III – Łosienek II cz. od rzeki końca

IV – Podłosienek.

******************************************************************

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

  Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Zielone Świątki

  1. Dlaczego „Pięćdziesiątnica”?

Święto Ducha Świętego obchodzimy pięćdziesiątego dnia po Zmartwychwstaniu Pańskim. W języku liturgicznym święto Zesłania Ducha Świętego nazywa się z tego powodu „Pięćdziesiątnicą”.

Grecy mieli na to własne słowo – Pentecostes, czyli pięćdziesiątka. Łacina przejęła to słowo, używając „Pentecoste”.  Pozostaje to nie bez znaczenia dla współczesnych katolików – cały anglosaski świat obchodzi bowiem święto zwane w tym języku Pentecost, choć po angielsku oczywiście nie oznacza to tego samego, co „pięćdziesiąt”. Włosi obchodzą zaś święto Pentecoste – nie zmienili łacińskiego pierwowzoru. My mamy „Pięćdziesiątnicę”.

  1. Skąd wzięła się alternatywna nazwa „Zielone świątki”?

Pięćdziesiątnica przypada w Polsce w okresie najpiękniejszego, najbujniejszego rozkwitu przyrody – święto to obchodzimy bowiem zwykle na przełomie maja i czerwca. Różne regiony Polski dopracowały się nieco odmiennego obyczaju zielonoświątkowego, ale wszystkie łączyło uwypuklenie radości z długo oczekiwanego, „zielonego” okresu w roku. Wieńce w ten dzień zdobiły głowy dziewcząt, ludność wiejska w święto to urządzała też liczne zabawy, oczywiście na zielonym łonie przyrody.

W zależności od regionu Polski „Zielone Świątki” nazywane były dawniej również Sobótkami (południowa Polska) lub Palinockami (Podlasie). Co ciekawe, tradycja Zielonych Świątek przetrwała również w Dolnej Saksonii (Pfingstbaumpflanzen) oraz na zachodniej Ukrainie.

Domy, kościoły i kapliczki przystraja się gałązkami brzózek, a drogi i ścieżki do domu, a w domu na podłogi rozściela się tatarak.

     Sobótka

Wieczorem w sobotę poprzedzającą dzień Zesłania Ducha św. palone są ogniska zwane sobótkami, które tak opisywał ks. F. Marlewski:

"...w wieczór Zielonych Świąt przedstawia się czarujący widok; hen daleko jak oko sięgnie, na wzgórzach i dolinach widać płonące ognie, niby gwiazdy rozsiane po ziemi: - tu bucha płomień z rozpalonego ogniska, tam rozpraszają się sylwetki dziewcząt i młodzieńców, skacząc lub tańcząc wśród gwaru, śpiewu i muzyki".

Zwyczaj ten przypomina fakt, że Duch św. stąpił na Apostołów w postaci języków ognia (Dz 2,3):

"Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden."

3.To jedna z trzech najważniejszych uroczystość w Roku Liturgicznym!

Trzy największe uroczystości roku kościelnego są poświęcone trzem Osobom Trójcy Przenajświętszej: Boże Narodzenie jest świętem Boga Ojca, bo świętem Ojcostwa Bożego – Ojciec Przedwieczny zsyła Syna swego Jednorodzonego na ziemię, by grzeszną ludzkość odkupił. Wielkanoc jest świętem Boga Syna, który po męce i śmierci krzyżowej uwieńczył dzieło Odkupienia chwalebnym Zmartwychwstaniem.

Zielone Świątki wreszcie są świętem Trzeciej Osoby Boskiej, Ducha Świętego, którego Ojciec i Syn zsyłają na świat, aby to, co Ojciec stworzył, a Syn odkupił, zostało utwierdzone i poświęcone przez Niego.

  1. Przed wojną Zielone Świątki – podobnie jak Boże Narodzenie i Wielkanoc – były świętami dwudniowymi. Drugi dzień (jako dzień wolny) usunęli komuniści. Po 1989 r. nie było woli, by do dobrych tradycji powrócić.

 

 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 PARAFIA ŁOSIEŃ - 20 MAJA 2023 r. - godz. 12.00

********************************************

WNIBOSTĄPIENIE PAŃSKIE:

 

 ***************************************

ODPUST ŚW. IZYDORA - środa, 10 maja 2023 r.

 

************************************************

 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

      

*****************************************

 

 

  

 

      *****************************************

     

*******************************************

Odpust związany z Niedzielą Miłosierdzia Bożego:

 

Ażeby wierni przeżywali dzisiejsze święto z głęboką pobożnością, Ojciec Święty Jan Paweł II w roku 2002 rozporządził, że w Niedzielę Miłosierdzia będzie można dostąpić odpustu zupełnego. Dzięki temu wierni będą mogli obficiej korzystać z daru pocieszenia Ducha Świętego, a przez to żywić coraz większą miłość do Boga i bliźniego; kiedy zaś uzyskają oni Boże przebaczenie, sami będą z kolei gotowi przebaczyć ochoczo braciom.

Ojciec Święty, powodowany gorącym pragnieniem rozbudzenia w chrześcijańskim ludzie jak najżywszej czci Bożego Miłosierdzia – ze względu na przebogate duchowe owoce, jakie może ona wydać. Udziela odpustu zupełnego na zwykłych warunkach (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum, modlitwę «Ojcze nasz» i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. «Jezu Miłosierny, ufam Tobie»).

 

Również odpust związany z Koronką do Miłosierdzia Bożego:

 

Odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (mianowicie sakramentalna spowiedź, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego) udziela się w granicach Polski wiernemu, który z duszą całkowicie wolną od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu pobożnie odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum.

                                    Oto pełny teks dekretów Stolicy Apostolskiej:

DEKRET
o związaniu odpustów z aktami kultu
spełnianymi dla uczczenia Bożego Miłosierdzia

«Miłosierdzie Twoje, Boże, nie zna granic, niewyczerpany jest skarbiec Twojej dobroci…» (modlitwa po hymnie Te Deum). «Boże, Ty przez przebaczenie i litość najpełniej okazujesz swoją wszechmoc» (modlitwa z XXVI niedzieli okresu zwykłego) – tak śpiewa, wiernie i z pokorą, święta Matka Kościół. Niezmierzona  łaskawość Boża,  okazywana zarówno  całemu rodzajowi ludzkiemu, jak i każdemu człowiekowi, przejawia się bowiem w sposób szczególnie wyraźny, gdy sam Bóg wszechmogący odpuszcza grzechy i uchybienia moralne, winnych  zaś po ojcowsku  dopuszcza na  nowo do przyjaźni z sobą, którą z własnej winy utracili.

Wierni, poruszeni tym do głębi serca, rozpamiętują  tajemnice Bożego przebaczenia i z pobożnością je sprawują; rozumieją oni w pełni, jak bardzo jest godziwe, a nawet konieczne, aby Lud Boży wielbił specjalnymi modlitwami Boże Miłosierdzie i zarazem – spełniwszy z wdzięcznym sercem wymagane uczynki i niezbędne warunki – mógł uzyskiwać duchowe dobra czerpane ze skarbca Kościoła. «Misterium paschalne stanowi szczytowy punkt tego właśnie objawienia i urzeczywistnienia miłosierdzia, które zdolne jest usprawiedliwić człowieka, przywrócić sprawiedliwość w znaczeniu owego zbawczego ładu, jaki Bóg od początku zamierzył w człowieku, a przez człowieka w świecie» (Dives in misericordia, 7).

Istotnie,  Miłosierdzie  Boże zdolne  jest przebaczyć  najcięższe  nawet grzechy, ale czyniąc to, skłania wiernych do wzbudzenia w sobie nadprzyrodzonego żalu, nie tylko psychologicznego, za własne grzechy, tak że podejmują oni – również z pomocą łaski Bożej – mocne postanowienie, by już więcej nie grzeszyć. Takie duchowe usposobienie pozwala rzeczywiście uzyskać wybaczenie grzechów śmiertelnych, kiedy wierny przyjmuje z pożytkiem sakrament pokuty, lub też żałuje za nie przez akt doskonałej miłości bądź doskonałego żalu i postanawia przystąpić jak najprędzej do sakramentu pokuty. Nasz Pan Jezus Chrystus w przypowieści o synu marnotrawnym poucza nas bowiem, że grzesznik winien wyznać swoją nędzę przed Bogiem, mówiąc: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już  nie jestem  godzien  nazywać  się  twoim synem» (Łk 15, 18–19), i dostrzec w tym działanie Boże: «był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się» (Łk 15, 32).

Ojciec Święty Jan Paweł II, wiedziony pasterską  troską o dusze i poruszony rozważaniem dobroci Ojca Miłosierdzia, pragnąc wpoić głęboko w umysły wiernych te nakazy i pouczenia wiary chrześcijańskiej, postanowił, aby II Niedziela Wielkanocna była poświęcona rozpamiętywaniu ze szczególną pobożnością tych darów łaski, i nadał jej miano Niedzieli Miłosierdzia Bożego (Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, dekret Misericors et miserator, 5 maja 2000 r.).

Ewangelia z II Niedzieli Wielkanocnej opowiada o przedziwnych dziełach, jakich dokonał Chrystus Pan w samym dniu zmartwychwstania, gdy po raz pierwszy ukazał się publicznie: «Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: ‘Pokój wam!’ A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: ‘Pokój wam! Jak Ojciec Mnie  posłał, tak i  Ja  was  posyłam’. Po  tych słowach tchnął na nich i powiedział im: ‘Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane’» (J 20, 19–23).

Ażeby wierni przeżywali to święto z głęboką pobożnością, Ojciec Święty rozporządził, że we wspomnianą niedzielę będzie można dostąpić odpustu zupełnego, zgodnie ze wskazaniami podanymi poniżej. Dzięki temu wierni będą mogli obficiej korzystać z daru pocieszenia Ducha Świętego, a przez to żywić coraz większą miłość do Boga i bliźniego; kiedy zaś uzyskają oni Boże przebaczenie, sami będą z kolei gotowi przebaczyć ochoczo braciom.

Dzięki temu wierni w sposób doskonalszy zachowywać będą ducha Ewangelii, urzeczywistniając w sobie odnowę wskazaną i wprowadzoną przez Sobór Watykański II: «Chrześcijanie, pamiętając o słowach Pana: ‘Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali’ (J 13, 35), niczego nie powinni pragnąć goręcej, niż żeby coraz wielkoduszniej i skuteczniej służyć ludziom w dzisiejszym świecie. (…) Ojciec zaś chce, abyśmy we wszystkich ludziach rozpoznali Chrystusa jako brata i skutecznie miłowali, tak słowem, jak i czynem» (Gaudium et spes, 93).

Dlatego Ojciec Święty, powodowany gorącym pragnieniem rozbudzenia w chrześcijańskim ludzie jak najżywszej czci Bożego Miłosierdzia – ze względu na przebogate duchowe owoce, jakie może ona wydać – podczas audiencji udzielonej w dniu 13 czerwca 2002 r. niżej podpisanym, przełożonym Penitencjarii Apostolskiej, zechciał przyznać odpusty na następujących zasadach:

Udziela się odpustu zupełnego  na zwykłych  warunkach (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum, modlitwę «Ojcze nasz» i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. «Jezu Miłosierny, ufam Tobie»).

Udziela się odpustu cząstkowego wiernemu, który – przynajmniej z sercem skruszonym – skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań.

Ponadto marynarze, którzy wykonują swoje obowiązki na niezmierzonych obszarach mórz; niezliczeni bracia, których tragedie wojenne, wydarzenia polityczne, uciążliwe warunki naturalne i inne podobne przyczyny zmusiły do opuszczenia rodzinnej ziemi; chorzy i ich opiekunowie oraz ci wszyscy, którzy z uzasadnionej przyczyny nie mogą opuścić domów lub wykonują pilnie potrzebne zadania dla dobra społeczności, mogą uzyskać odpust zupełny w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, jeśli wyrzekając się całkowicie jakiegokolwiek grzechu, jak to zostało powiedziane powyżej, i z zamiarem spełnienia – gdy tylko będzie to możliwe – trzech zwykłych warunków, odmówią przed świętym wizerunkiem naszego Pana Jezusa Miłosiernego modlitwę «Ojcze nasz» i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. «Jezu Miłosierny, ufam Tobie»).

Gdyby nawet to nie było możliwe, tego samego dnia będą mogli uzyskać odpust zupełny ci, którzy duchowo zjednoczą się z wiernymi, spełniającymi w zwyczajny sposób przepisane praktyki w celu otrzymania odpustu, i ofiarują Miłosiernemu Bogu modlitwę, a wraz z nią cierpienia spowodowane chorobą i trudy swojego życia, podejmując zarazem postanowienie, że spełnią oni trzy przepisane warunki uzyskania odpustu zupełnego, gdy tylko będzie to możliwe.

Kapłani pełniący posługę duszpasterską, zwłaszcza proboszczowie, winni informować w najwłaściwszy sposób wiernych o tym zbawiennym rozporządzeniu Kościoła, gorliwie i ofiarnie słuchać ich spowiedzi, zaś w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, po odprawieniu Mszy św. lub Nieszporów, albo podczas nabożeństwa ku czci Miłosierdzia Bożego, przewodniczyć – z godnością należną temu obrzędowi – odmawianiu zaleconych wyżej modlitw; pomni wreszcie, że «błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią» (Mt 5, 7), niech głosząc katechezę zachęcają łagodnie wiernych, aby jak najczęściej spełniali uczynki miłości bliźniego lub miłosierdzia, idąc za przykładem i przykazaniem Jezusa Chrystusa, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w drugiej koncesji ogólnej Enchiridion Indulgentiarum.

Niniejszy dekret ma moc wieczystą. Bez względu na jakiekolwiek przeciwne rozporządzenia.

Rzym, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, 29 czerwca 2002 r., w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

Abp Luigi de Magistris
(tyt. Nova)
Propenitencjarz Większy
Gianfranco Girotti OFMConv
Regens

 

Dekret
o związaniu odpustów z Koronką do Miłosierdzia Bożego
12 stycznia 2002

Penitencjaria Apostolska na mocy uprawnień specjalnie udzielonych jej przez Papieża chętnie przyjmuje przedstawioną prośbę i postanawia, co następuje:

Odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (mianowicie sakramentalna spowiedź, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego) udziela się w granicach Polski wiernemu, który z duszą całkowicie wolną od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu pobożnie odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum.

Jeżeli zaś ci  wierni z powodu choroby (lub innej słusznej racji) nie będą mogli wyjść z domu, ale odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, to pod zwykłymi warunkami również zyskują odpust zupełny, z zachowaniem przepisów co do „mających przeszkodę”, zawartych w normach 24 i 25 „Wykazu odpustów” („Enchiridii Indulgentiarum”).

W  innych  zaś  okolicznościach  odpust  będzie  cząstkowy.  Niniejsze zezwolenie zachowa wieczystą ważność, bez względu na jakiekolwiek przeciwne zarządzenia.

Alojzy de Magostris
Arcybiskup tyt. Novenris
Pro-Penitencjarz Większy

********************************

 

************************************************************************************************************

 

 

Peregrynacja Ikony św. Józefa w naszej Parafii od 4 do 11 marca 2023 r.

Zamierzeniem peregrynacji jest to, aby w klimacie modlitwy i współpracy z łaską Bożą podejmować gruntowną i systematyczną pracę mającą na celu ewangeliczne spojrzenie na rodzinę, jej trwałość, sakramentalną świętość i niezastąpioną rolę w wychowaniu i przekazywaniu wiary następnym pokoleniom.

Zadaniem peregrynacji staje się ponowne uświadomienie małżonkom znaczenia religijnych wartości życia rodzinnego, takich jak wspólna modlitwa, niedzielna Msza święta, częsta spowiedź i Komunia Święta oraz pogłębianie znajomości prawd wiary. Program peregrynacji został tak przygotowany, aby w jego centrum znalazła się rodzina.

Józef z Nazaretu uczy nas tego, jak wielką wartość stanowi rodzina. Ona jest wspólnotą, komunią osób zjednoczonych miłością.
W obliczu wielorakich działań, godzących w świętość i trwałość rodziny, mających na celu degradację godności i powołania człowieka, chcemy szukać skutecznych metod, by współpracując z łaską Chrystusa Pana, przyjść z pomocą zagubionej ludzkości.

 

Program Peregrynacji Ikony św. Józefa w Parafii Łosień

5 – 11 marca 2023 r.

Niedziela, 5 marca

Za wstawiennictwem św. Józefa, Głowy Świętej Rodziny, modlimy się:

  • za rodziny naszej Parafii: o jedność, miłość wzajemną, świętość i dzietność rodzin,
  • za rodziny zagrożone kryzysem,
  • dobrych, ofiarnych i odpowiedzialnych rodziców.

Akt zawierzenia naszej parafii św. Józefowi.

 

Poniedziałek, 6 marca

Za wstawiennictwem św. Józefa, ziemskiego ojca Syna Bożego, modlimy się za dzieci

  • wzrost w łasce i mądrości,
  • światło Ducha Świętego w nauce,
  • właściwe korzystanie z mediów społecznościowych i nie zamykanie się w świecie wirtualnym,
  • właściwe wychowanie młodego pokolenia w szkole i w domu.

 

Wtorek, 7 marca

Za wstawiennictwem św. Józefa, męża najwierniejszego i wzoru pracujących, modlimy się

  • ducha ojcostwa dla mężczyzn,
  • za mężczyzn przygotowujących się do małżeństwa,
  • modlitwy o dobrą żonę.

 

Środa, 8 marca (Dzień Kobiet)

Do św. Józefa, męża Maryi, zwracamy się z modlitwą:

  • odwagę i entuzjazm macierzyństwa dla kobiet,
  • za matki w stanie błogosławionym,
  • za dziewczęta przygotowujące się do małżeństwa
  • modlitwy o dobrego męża.

 

Czwartek, 9 marca

Za wstawiennictwem św. Józefa, Opiekuna i Patrona Kościoła kierujemy naszą modlitwę za kapłanów i siostry zakonne oraz o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne z naszej Parafii

 

Piątek, 10 marca

Wstawiennictwu św. Józefa polecamy Rycerzy Kolumba z naszej Parafii, ich rodziny oraz inne grupy, wspólnoty duszpasterskie Parafii tj. Legion Maryi, Szafarzy Komunii św., ministrantów, Krąg Biblijny, Kółka Różańcowe …

 

Sobota, 11 marca

Pożegnanie Obrazu św. Józefa i przekazanie do Parafii Chmielnik.

+++++++++++++++++++++++++++

 

Nasza Parafia ma za patronkę Najświętszą Maryję Pannę w tajemnicy Jej Bożego Macierzyństwa. Drugim patronem jest św. Izydor zwany Oraczem, bądź Rolnikiem.  Kim był? Czego w swoim prostym , wiejskim życiu dokonał? W poznaniu jego życiorysu mają nam dopomóc malowidła, które pojawiły się w naszym kościele. Przedstawiają one  Cuda św. Izydora   

 

I.  Św. Izydor oraz jego żona, bł. Maria Toribia (z Cabez), doświadczyli wielkiego dobrodziejstwa za pośrednictwem Najświętszej Maryi Panny, do której mieli wielką cześć. Żyli spokojnie i szczęśliwie. Pewnego dnia ich kilkuletni synek (miał na imię Illan) wpadł do głębokiej studni. Nieszczęśliwi rodzice widząc, że wszelka ludzka pomoc już  na nic się przyda, ze łzami zaczęli wołać pomocy Matki Bożej. Nie zawiodła ich ufność w Jej opiekę. Woda w studni nagle sama się podniosła i wyrzuciła na wierzch dziecko żywe i zupełnie zdrowe, mimo że znajdowało się długi czas pod wodą i wszyscy byli pewni, że już nie żyje.

 Izydor z żoną do Matki Bożej gorącą prośbę zanosi

I syn utopiony, ze studni uratowany, ręce z radości podnosi

 

II.  Izydor wydobył wodę z ziemi uderzeniem laski … podczas suszy. Izydor uderzył laską w ziemię i wypłynęło źródło wody i w ten sposób mieszkańcy, a także zwierzęta woły, owce, kozy, kury … zostali uratowani od suszy, a więc od głodu.

Izydor laską w ziemię uderza – woda płynie obficie

Stąd radość wielka, że susza nie zniszczy już dobytek i życie

 

III.  Jego modlitwom polecano się w najcięższych przypadkach, często doznając cudownych jej skutków. Tego doświadczył i sam gospodarz, u którego pracował. Córka Juana Vargasa po długiej i ciężkiej chorobie umarła. Stroskani rodzice uciekli się do pośrednictwa Izydora. Ujęty wielką litością nad smutkiem swoich gospodarzy, Izydor upadł na kolana, a po chwili gorącej modlitwy wskrzesił dziewczynkę wobec wielu osób tam wówczas zgromadzonych.

Dziewczę młode umarło czym żałość rodzicom sprawiła

Na widok ten smutny cud wskrzeszenia modlitwa Izydora uprosiła

 

IV.  Izydor i Maria słynęli z dobroczynności. Wychodziła ona czasami poza granice ludzkiej kalkulacji. Pewnej soboty przyszło im podzielić się jedzeniem z wieloma biednymi. Kiedy do drzwi zapukał kolejny biedny, Izydor spytał Marię, czy nie zostało w garnku jeszcze trochę jedzenia. Święta zapewniała, że nie, ale ponieważ Izydor nie dawał za wygraną, postanowiła pokazać mu pusty garnek. Jakie było jej zdziwienie, kiedy weszła do kuchni i zobaczyła, że … garnek znowu napełnił się jedzeniem.

Nakarmienie ptaków podczas ciężkiej zimy… Szedł do młyna i widząc zmarznięte, głodne ptactwo polne zrobił dziurę w worku i szedł do młyna. Kiedy doszedł okazało się, że worek jest pełny…

Garnek ze strawą się nie wyczerpuje

Kiedy Izydor miłosierdzie biednym okazuje

 

V.  Czterdzieści lat po śmierci, w 1212 r., ekshumowano zwłoki Izydora i jakie było zdziwienie wszystkich, kiedy okazało się, że nie uległo ono zepsuciu. I to pomimo tego, że było zawinięte tylko w prześcieradło, a miejsce, gdzie było złożone zalewane było wodą. Nie rozłożone ciało świętego Izydora do dziś jest przechowywane w kościele św. Andrzeja w Madrycie.

W kilka miesięcy po tym cudownym wydarzeniu miała miejsce jedna z większych bitew wojsk chrześcijańskich z muzułmanami o wyzwolenie Hiszpanii. Król Alfons VIII udał się z armią na południe, ale drogę zasłaniały mu góry. Przełęcze były obsadzone przez wojska muzułmańskie. W pewnym momencie w obozie chrześcijańskim pojawił się ubogi pasterz, który zaoferował pomoc w przeprowadzeniu armii. Król zaufał przybyszowi, przeszedł przez góry i stoczył zwycięską bitwę niedaleko Navas de Tolosa. W drodze powrotnej do swojej rezydencji w Burgos na północy Hiszpanii (Madryt nie był jeszcze stolicą) król zapragnął oddać cześć relikwiom świętego rolnika. Wieść o zachowaniu się ciała dotarła przecież i do niego. Kiedy otworzono wieko sarkofagu, król wykrzyknął: „To ten pasterz, który pokazał mi drogę!”.

Izydor jako pasterz, przez króla nie poznany

przeprowadził wojsko na zwycięską bitwę przeciw muzułmany

 ********************************************************

  BENEDYKT XVI

1927  -  2022

pontyfikat: 19 kwietnia 2005 do 28 lutego 2013 r.

 

Benedykt XVI – Mój testament duchowy

Jeśli o tak późnej porze mojego życia spoglądam wstecz na dziesiątki lat, które przeżyłem, to najpierw widzę, jak wiele mam powodów do dziękczynienia. Przede wszystkim dziękuję samemu Bogu, dawcy wszelkiego dobrego daru, który dał mi życie i prowadził mnie przez różne chwile zamętu; zawsze podnosił mnie, gdy zaczynałem się potykać i zawsze na nowo dawał mi światło swego oblicza. Z perspektywy czasu widzę i rozumiem, że nawet ciemne i męczące odcinki tej drogi służyły mojemu zbawieniu i że to w nich On mnie dobrze prowadził.

Dziękuję moim rodzicom, którzy dali mi życie w trudnym czasie i którzy kosztem wielkich wyrzeczeń, swoją miłością przygotowali dla mnie wspaniały dom, który jak jasne światło rozświetla wszystkie moje dni do dziś. Jasna wiara mojego ojca nauczyła nas, dzieci, wierzyć i jako drogowskaz stała zawsze mocno pośród wszystkich moich osiągnięć naukowych; głębokie oddanie i wielka dobroć mojej matki są dziedzictwem, za które nie mogę jej wystarczająco podziękować. Moja siostra przez dziesiątki lat pomagała mi bezinteresownie i z czułą troską; mój brat jasnością swoich sądów, energiczną stanowczością i pogodą ducha zawsze torował mi drogę; bez tego ciągłego poprzedzania i towarzyszenia mi nie mógłbym znaleźć właściwej drogi.

Z serca dziękuję Bogu za wielu przyjaciół, mężczyzn i kobiet, których zawsze stawiał u mojego boku; za współpracowników na wszystkich etapach mojej drogi; za nauczycieli i uczniów, których mi dał. Z wdzięcznością powierzam ich wszystkich Jego dobroci. I chcę podziękować Panu za moją piękną ojczyznę w Bawarskich Prealpach, w której zawsze widziałem, jak prześwituje blask samego Stwórcy. Dziękuję ludziom mojej ojczyzny, ponieważ w nich na nowo doświadczyłem piękna wiary. Modlę się, aby nasza ziemia pozostała ziemią wiary i błagam was, drodzy rodacy: nie dajcie się odwrócić od wiary. I wreszcie dziękuję Bogu za całe piękno, którego mogłem doświadczyć na wszystkich etapach mojej drogi, ale szczególnie w Rzymie i we Włoszech, które stały się moją drugą ojczyzną.

Wszystkich, których w jakikolwiek sposób skrzywdziłem, z serca proszę o przebaczenie.

To, co powiedziałem wcześniej do moich rodaków, mówię teraz do wszystkich w Kościele powierzonych mojej służbie: trwajcie mocno w wierze! Nie dajcie się zwieść! Często wydaje się, że nauka - z jednej strony nauki przyrodnicze, a z drugiej badania historyczne (zwłaszcza egzegeza Pisma Świętego) - są w stanie zaoferować niepodważalne wyniki sprzeczne z wiarą katolicką. Przeżyłem od dawna przemiany nauk przyrodniczych i mogłem zobaczyć, jak przeciwnie, zniknęły pozorne pewniki przeciw wierze, okazując się nie nauką, lecz interpretacjami filozoficznymi tylko pozornie odnoszącymi się do nauki; tak jak z drugiej strony, to właśnie w dialogu z naukami przyrodniczymi również wiara nauczyła się lepiej rozumieć granicę zakresu swoich roszczeń, a więc swoją specyfikę. Już sześćdziesiąt lat towarzyszę drodze teologii, w szczególności nauk biblijnych, i wraz z następowaniem po sobie różnych pokoleń widziałem, jak upadają tezy, które wydawały się niewzruszone, okazując się jedynie hipotezami: pokolenie liberałów (Harnack, Jülicher itd.), pokolenie egzystencjalistów (Bultmann itd.), pokolenie marksistów. Widziałem i widzę, jak z plątaniny hipotez wyłaniała się i znów wyłania rozumność wiary. Jezus Chrystus jest naprawdę drogą, prawdą i życiem - a Kościół, ze wszystkimi swoimi niedoskonałościami, jest naprawdę Jego ciałem.

Na koniec pokornie proszę: módlcie się za mnie, aby Pan, mimo wszystkich moich grzechów i niedoskonałości, przyjął mnie do wiecznego mieszkania. Do wszystkich powierzonych mi osób moje modlitwy płyną z całego serca, dzień po dniu.

********************************************************************************

Przewodniczący Episkopatu: Zachęcam do refleksji nad pontyfikatem i spuścizną dziejową Papieża Polaka:

https://www.diecezja.kielce.pl/przewodniczacy-episkopatu-zachecam-do-refleksji-nad-pontyfikatem-i-spuscizna-dziejowa-papieza-polaka

albo:

https://episkopat.pl/przewodniczacy-episkopatu-zachecam-do-refleksji-nad-pontyfikatem-i-spuscizna-dziejowa-papieza-polaka/

 

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Rada Stała Konferencji Episkopatu Polski: Jan Paweł II podjął zdecydowaną walkę z przypadkami wykorzystywania seksualnego dzieci i małoletnich.

https://www.diecezja.kielce.pl/rada-stala-kep-jan-pawel-ii-podjal-zdecydowana-walke-z-przypadkami-wykorzystywania-seksualnego

 albo :

https://episkopat.pl/rada-stala-kep-jan-pawel-ii-podjal-zdecydowana-walke-z-przypadkami-wykorzystywania-seksualnego-dzieci-i-maloletnich/

 

 **************************************************

***********************************************

 

 

16 października 2022 r. w Kościele obchodzony będzie Dzień Papieski. Dla naszej Parafii będzie to uroczysty dzień wprowadzenia relikwii św. Jana Pawła II . Przez relikwie będziemy mogli jeszcze mocniej poczuć obecność świętego Papieża i za Jego wstawiennictwem upraszać wiele szczególnych łask.

 

Dnia 28 września 2022 r. delegacja naszej Parafii i Szkoły Podstawowej w Korczynie udała się do J.E. ks. kard. Stanisława Dziwisza aby otrzymać do naszego kościoła relikwie św. Jana Pawła II. Ks. Kardynał przychylił się do prośby, którą wniósł proboszcz parafii i odpowiedział pozytywnie zapraszając do Krakowa właśnie na ten dzień. 28 września to liturgiczne wspomnienie św. Wacława - jest on patronem katedry na Wawelu. W tym uroczystym dniu 28 września 1958 roku w katedrze na Wawelu został konsekrowany na biskupa ks. Karol Wojtyła. Kardynał Stanisław poświęcił nam kilkanaście minut na serdeczną rozmowę. Wspomniał dzisiejszą 64 rocznicę święceń biskupich św. Jana Pawła, którą uczcił odpustową Mszą na Wawelu. Następnie podzielił się doświadczeniem kultu naszego Świętego Rodaka, który rozwija się coraz prężniej po całym świecie. Opowiadał o świadectwach, które płyną do niego z całego świata o cudach zdziałanych przez wstawiennictwo świętego Papieża i prośbach o jego relikwie. Interesował się działaniami Szkoły w Korczynie noszącej imię Świętego i pobłogosławił wszystkie akcje, poczynania na rzecz propagowania nauczania św. Jana Pawła II. Oto pamiątkowe zdjęcia z przekazania relikwii:

 

 

*************************************************************************

Relikwie św. Jana Pawła II z bliska:

************************************

Abp Mieczysław Mokrzycki, sekretarz papieża Jana Pawła II, a obecny  Metropolita Lwowski podzielił się kiedyś wspomnieniami z posługi w Watykanie i podkreślił wyjątkowość osoby Papieża. Mówił: W przedziwny sposób promieniował i oddziaływał na innych. Tę wyjątkowość Papież czerpał od Boga poprzez modlitwę. Jego myśli ciągle zwracały się ku Bogu. To była nieustanna modlitwa. W życiu modlitwy Jana Pawła II uderzająca była ewangeliczna prostota. Codziennie oprócz innych modlitw odmawiał katechizmowy pacierz, który nauczyli go rodzice. Często do ludzi mówił: „modlę się za Ciebie”, „będę pamiętał”. Kiedyś zwierzył się, że zawsze modli się w intencji tych, z którymi ma się spotkać i po spotkaniu z nimi. Podkreślił też wyjątkową wagę, jaką Jan Paweł II przywiązywał do Eucharystii. – Msza św. była dla niego sprawą najważniejszą i najświętszą. Stanowiła centrum jego życia i centrum każdego dnia. Jako kapłan nigdy nie opuścił sprawowania Najświętszej Ofiary, którą zawsze odprawiał we wspólnocie. Pobożność eucharystyczna w życiu Jana Pawła II niejako organicznie związała się z miłością do Jezusa ukrzyżowanego. Święty trwał na kolanach przed Bogiem, żył Bogiem i dla Boga. Każdy, kto spotkał osobiście św. Jana Pawła II, czuł swoiste „zbliżenie do Pana Boga”. Wskazał również, że Papież nie wstydził się tzw. pobożności ludowej. On, człowiek wielkiego umysłu i o duszy artysty, nie wstydził się nosić szkaplerza i prostych form pobożności. Odmawiał Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, chętnie śpiewał pieśni ludowe. To głębokie życie wiary, potrzeba nieustannej modlitwy nie przesłoniła Papieżowi drugiego człowieka, nawet tego najbardziej biednego. Nasz Rodak ciągle myślał o drugim człowieku i ciągle był o niego zatroskany. Stąd jego nauczanie o obronie życia, o prawie do pracy, do wolności, do solidarności. Szczególną troską otaczał dzieci i młodzież, osoby starsze, cierpiące. Zawsze uważnie i cierpliwie każdego wysłuchał. Nigdy nie sprawiał wrażenia, że się spieszy, że ma ważniejsze sprawy do załatwienia. Nigdy nikogo nie krytykował, nie wydawał opinii o innej osobie w towarzystwie innych. Był wyrozumiały, życzliwy i każdego darzył najgłębszym szacunkiem.

 

************************************************

Modlitwa do św. Jana Pawła II:

Janie Pawle II nasz święty orędowniku,
Wspomożycielu w trudnych sprawach.
Ty, który swoim życiem świadczyłeś wielką miłość do Boga i ludzi prowadząc nas drogą Jezusa i Maryi w umiłowaniu obojga, pragnąc pomagać innym.
Przez miłość i wielkie cierpienie ofiarowane za bliźnich,
co dzień zbliżałeś się do świętości.
Pragniemy prosić Cię o wstawiennictwo za naszą parafią.
Oręduj za kapłanami posługującymi w naszej parafii, aby byli kapłanami według serca Bożego.
Wstawiaj się za rodzinami, aby były Bogiem silne.
Proś za dziećmi i młodzieżą, aby z wiarą i odwagą szli przez życie za Jezusem Chrystusem.
Spojrzyj na chorych, cierpiących, osoby starsze i samotne,
upraszaj im łaskę zdrowia i sił na kolejne dni ich życia.
Popatrz także na tych, którzy przeżywają kłopoty, trudności, którzy nie wiedzą jak żyć,
upraszaj im łaskę nadziei.
Janie Pawle II wierzymy w moc Twej papieskiej modlitwy,
dlatego prosimy otocz nas wszystkich swoim wstawiennictwem przed Bożym tronem.
Pragniemy za Twoim przykładem zbliżać się do Boga. 
Święty Janie Pawle II módl się za nami.

  

                                      ***************************************************************************************

Konferencja dla małżonków wygłoszona przez P-wa Grzybowskich z okazji Dnia Męża i Żony w dniu 10 lipca br. jest na naszej stronie internetowej (w zakładce: TRANSMISJA ONLINE). Zachęcam do jej wysłuchania zarówno małżonków jak i młodych, narzeczonych ...

......................................................................................

 

Przygotowanie do Bierzmowania:

 

 

Bierzmowanie jest sakramentem, przez który już wcześniej ochrzczeni otrzymują przez namaszczenie czoła i nałożenie ręki szafarza (biskupa) dar samego Ducha Świętego, a przez namaszczenie doskonalej łączą się z Kościołem i mocniej są zobowiązani jako prawdziwi świadkowie Chrystusa do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem. Podczas bierzmowania kandydat zostaje namaszczony przez biskupa olejem krzyżma na czole na znak pieczęci duchowej, znamienia Ducha Świętego, które otrzymuje jako dojrzały wyznawca Chrystusa. Darem sakramentu bierzmowania jest Duch Święty, który udziela swoich darów: mądrości, rozumu, rady, męstwa, wiedzy (umiejętności), bojaźni Bożej, pobożności oraz daje On moc i radość bycia świadkiem Chrystusa w ludzkiej społeczności, otrzymane dary, umożliwiają odpowiedzialną współpracę w budowaniu chrześcijańskiej wspólnoty i aktywne uczestnictwo w życiu Kościoła.

 

Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej:

  • zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, tak że możemy mówić „Abba, Ojcze!” (Rz 8, 15),
  • ściślej jednoczy nas z Chrystusem,
  • pomnaża w nas dary Ducha Świętego,
  • udoskonala naszą więź z Kościołem,
  • udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.

 

 MODLITWA za przygotowujących się do przyjęcia sakramentu bierzmowania

 

Duchu Święty, który przez chrzest uczyniłeś ich dziećmi Bożymi i chrześcijanami, racz zstąpić na nich w sakramencie bierzmowania, jak zstąpiłeś na Apostołów w dniu Zielonych Świąt. Zamieszkaj na zawsze w ich duszy z Twoimi darami. Udziel im daru mądrości i rozumu, daru rady i męstwa, daru umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. Spraw, aby ubogaceni pełnią darów tego Ducha, odważnie wyznawali swoją wiarę, bronili jej i według niej żyli. Natchnij ich duchem apostolskim, żeby byli w dzisiejszym świecie dzielnymi świadkami Chrystusa, Pana naszego.

Amen.

 

 

 

  

 

 

 

 

********************************************************************************

 

 

 

 

 

 

Serdecznie zapraszamy wszystkich parafian na Drogę Krzyżową ulicami naszych miejscowości dnia 8 kwietnia 2022 r.

Trasa: Łosień (kościół) – Łosienek – Łubno – Łosień (kościół)

Wyjście z kościoła o godz. 19.00, długość drogi: 8 km, czas ok. 3 godziny.

 

Rozpoczęcie w kościele

Stacja I – po wyjściu z kościoła na krzyżówce w stronę Łosienka

Łosienek:

Stacja II – kapliczka (krzyż) na krzyżówce z Podłosienkiem

Stacja III – kapliczka (krzyż) przy domu rodz. Czarneckich

Stacja IV – przy domu rodz. Sidłów – w miejscu pierwszego kościoła

Stacja V – kapliczka (krzyż) przy domu rodz. Kozieł

Stacja VI – kapliczka św. Jana

Stacja VII – kapliczka przy domu rodz. Dudek (na zakręcie)

Stacja VIII – krzyż przy domu rodz. Bernatów

Stacja IX – przy domu Mariana Kosińskiego (ostatni dom w Łosienku)

Łubno:

Stacja X – krzyż na Starej Wsi w Łubnej

Stacja XI – przy domu Zofii Czarneckiej

Stacja XII – przy krzyżówce Folwarku z ul. Kielecką

Łosień

Stacja XIII – krzyż za szkołą przy domu rodz. Snoch.

Stacja XIV – krzyż przy domu rodz. Jakubowskich.

Zakończenie w kościele

 

  

 

 

*********************************************************************************

  

 

"Dziś usłyszałam te słowa: Wiedz o tym, dziecię Moje, że ze względu na ciebie udzielam łask całej okolicy, ale powinnaś Mi dziękować za nich, bo oni mi nie dziękują za dobrodziejstwa, które im świadczę; na mocy twojej wdzięczności błogosławić im nadal będę" – Dzienniczek nr 719

  

************************************

  

 

 

********************************************

 

 

      ************************************************

 

***************************************************

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

++++++++++++++++++++++++++++++++

Msze święte: godz. 8.00 i 18.00

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++ 

                             

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Niedziela, 13 sierpnia 2023 r.

*******************************************************

+++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Obietnice szkaplerzne

Cała maryjna tradycja Karmelu wiąże ze Szkaplerzem św. dwie wielkie obietnice Maryi i dwie łaski, które z nich wypływają:

  • Kto w Nim umrze nie dozna ognia piekielnego

(słowa Matki Bożej wypowiedziane do św. Szymona). Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem św. pomoc na drodze zbawienia.

  • Wybawienie z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci.

Jest to tak zwany przywilej sobotni. Matka Boża zapewniła rychłe wybawienie z czyśćca (bulla pap. Jana XXII w 1322 r.), tym, którzy nosząc Szkaplerz, zachowają czystość według stanu i wierność modlitwie: Ja, Matka w pierwszą sobotę po ich śmierci miłościwie przyjdę do nich i ilu ich zastanę w czyśćcu, uwolnię i zaprowadzę ich na świętą Górę żywota wiecznego. Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem pomoc na drodze uświęcenia.

  • Pomoc i obrona w niebezpieczeństwach duszy i ciała.

Maryja obiecuje nas wspierać na drodze naśladowania Chrystusa, a zwłaszcza w godzinę naszej śmierci, pomóc nam w ostatecznej walce o wieczne zbawienie.

  • Uczestnictwo w dobrach duchowych całego Zakonu karmelitańskiego za życia i po śmierci

(w Mszach św., pokutach, modlitwie i ofiarach), gdyż Matka i Królowa Karmelu, jednoczy z sobą w jedną Rodzinę tych, którzy przyjmują Szkaplerz św. Tworzący erygowaną prawnie wspólnotę Bractwa Szkaplerznego korzystają także z daru odpustów zupełnych.

 

Zobowiązania szkaplerzne

Aby dostąpić spełnienia wielkich obietnic związanych ze Szkaplerzem, potrzeba z naszej strony gotowości do podjęcia pewnych zobowiązań:

  • Zobowiązujemy się do troski o swoje zbawienie.

Podstawowymi wymaganiami dla otrzymania pierwszej obietnicy są: staranie się o swoje zbawienie, zachowywanie przykazań Bożych i kościelnych, unikanie grzechu śmiertelnego i życie w łasce uświęcającej. Jest to także świadome i dobrowolne podejmowanie wyrzeczeń, umartwień i pokut w celu przezwyciężenia zła, wynagrodzenia Bogu i uświęcenia bliźnich.

  • Zobowiązujemy się do zachowania czystości według stanu, naśladowania cnót Matki Bożej i starania się o świętość życia,

aby móc za Jej wstawiennictwem być wybawionym z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci. Codziennie należy więc poświecić jakiś czas na rozmyślanie nad życiem Maryi i nad Jej sposobem służby Bogu (np. w tajemnicach Różańca św.), by umieć Ją naśladować.

  • Zobowiązujemy się do codziennej modlitwy, zwłaszcza maryjnej.

Codzienne odnawiamy poświęcenie się Maryi przez modlitwę nadaną w dniu przyjęcia Szkaplerza przez kapłana (zazwyczaj jest to: Pod Twoją obronę, Witaj Królowo lub 3 Zdrowaś Maryjo).

  • Zobowiązujemy się do życia duchem i misją Zakonu Karmelitańskiego,

z uwzględnieniem charakteru naszego powołania a w jedności z całym Zakonem, zobowiązujemy się raz w roku odprawić w dniach od 7 do 15 lipca nowennę ku czci Matki Bożej Szkaplerznej (prywatnie lub wspólnotowo) i w dniu 16 lipca, w samą Uroczystość, przystąpić do Sakramentów świętych, by otrzymać odpust zupełny, ofiarowany za siebie lub za zmarłych.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 8 września - Święto Narodzenia NMP zwane Świętem Matki Bożej Siewnej 

 

8 września: poświęcenie ziarna do siewu - Msza św. o godz. 18.00

+++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++

10 września przypada Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom. Ma on przypominać nam o osobach doświadczających kryzysu samobójczego oraz motywować do szukania dróg pomocy tym wszystkim, którzy tracą radość i motywację do życia. Pomoc to przede wszystkim profesjonalne wsparcie płynące od specjalistów różnych profesji. Nie możemy jednak marginalizować także pierwszej pomocy emocjonalnej, której udzielać może bez wyjątku każdy i każda z nas oraz wartości i roli modlitwy.

Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom, który przypada 10 września, ma nas uwrażliwiać i motywować do zdobywania wiedzy o problemie, z którym mierzą się wszystkie społeczeństwa. Wzrastająca liczba prób odebrania sobie życia jest wyzwaniem, na które nie możemy patrzeć obojętnie. Dzieci, młodzież, seniorzy ale i (wydawałoby się) nie mający żadnych problemów inni dorośli decydują się na ten radykalny krok nie widząc nadziei na wyjście z impasu, w którym się znaleźli. Biorąc to pod uwagę, jako duszpasterstwo i strefa wsparcia Papageno Team, zapraszamy do zainteresowania się webinarem, cyklem audycji radiowych emitowanych w Radiu Niepokalanów oraz studiami podyplomowymi.

Webinar:

Akademia Ignatianum w Krakowie oraz Papageno Team serdecznie zapraszają do udziału w webinarze pt. "Otwarty dialog jako profilaktyka zachowań suicydalnych", który odbędzie się w poniedziałek, 11 września o godzinie 17:00.

Wraz z Fundacją Radia Niepokalanów zapraszamy na cykl audycji pt. ZROZUM, ABY ZAPOBIEC. Są to fragmenty wywiadów z ekspertami suicydologii z Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, Platformy Pomocowej „Życie warte jest rozmowy” oraz Duszpasterstwa i Strefy wsparcia PapagenoTeam.

***********************************************

 

++++++++++++++++++++++++++

 14 września – Święto Podwyższenia Krzyża świętego

Oto drzewo krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata

- Pójdźmy z pokłonem!

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

15 września - święto Matki Bożej Bolesnej

****************************************

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

18 września obchodzimy liturgiczne święto św. Stanisława Kostki – jednego z patronów Polski, a także patrona polskiej młodzieży.

        Stanisław Kostka pochodził z Mazowsza. Wysłany przez ojca, razem ze swoim bratem Pawłem na nauki do Wiednia, nie uległ złemu wpływowi swojego brata. Paweł bowiem chciał się bawić i bywać w wyższych sferach. Stanisław był bardzo religijny, jego duchowość intensywnie się rozwijała i zaczynał coraz bardziej uświadamiać sobie swoje powołanie. Szczególna pobożność Stanisława była powodem drwin zarówno ze strony jego brata, jak i innych uczniów. Usiłowali oni nawet biciem przekonywać go do „normalnego” postępowania. Stanisław był także niezrozumiany przez swojego ojca, który pragnął, aby jego synowie po przyjęciu odpowiednich nauk, mogli objąć w kraju wysokie urzędy państwowe.

       W 1565 roku Stanisław poważnie zachorował i był bliski śmierci. Ukazała mu się św. Barbara, a później Matka Boża, która złożyła mu na ręce Dzieciątko Jezus. Został uzdrowiony i ślubował wstąpić do jezuitów. Pokonał wszelkie trudności związane z brakiem pozwolenia ojca i pieszą wędrówką przez Alpy do Włoch. Został przyjęty do nowicjatu przy kościele św. Andrzeja w Rzymie.

        Zmarł w wieku 18 lat. Przeczuwał swoją śmierć, ale nie obawiał się jej. Ufał w Boże Miłosierdzie i zgadzał się w pełni z wolą Bożą. Zachorował na malarię. Pragnął odejść do wieczności w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. I tak też się stało. Zmarł w dniu 15 sierpnia 1568 roku.

        Św. Stanisław Kostka wyróżniał się szczególnym nabożeństwem do Najświętszej Maryi Panny. Nie poddawał się trudnościom, tylko z determinacją dążył do wyznaczonego celu, zachowując przy tym pokorę i głęboką wiarę. Boga stawiał ponad wszystko w swoim życiu. Kierował się w nim słowami: „Do wyższych rzeczy jestem stworzony i dla nich powinienem żyć”. Jest on wzorem dla polskiej młodzieży. Jego życie pokazuje, że świętość nie jest zarezerwowana tylko dla starszych osób. Że trzeba mieć odwagę i nie bać się podjąć ryzyka, aby zrealizować swoje pragnienia. Że prawdziwego, pełnego szczęścia nie należy szukać w dobrach tego świata, ale jedynie w Bogu. Życie św. Stanisława Kostki może być inspiracją dla młodych ludzi do tego, aby zacząć od siebie wymagać, nie ulegać złemu wpływowi otoczenia, lecz konsekwentnie pozostawać przy swoich wartościach i dążyć do świętości.

         Módlmy się do św. Stanisława Kostki o dar świętości życia dla nas oraz dla innych. Prośmy także za jego wstawiennictwem Matkę Bożą o ochronę młodych ludzi od zła i szerzącego się w dzisiejszych czasach zgorszenia.

                    Modlitwa o świętość życia

Boże, który wśród wielu cudów swojej mądrości udzieliłeś św. Stanisławowi Kostce w młodzieńczym wieku łaskę dojrzałej świętości, spraw, prosimy, abyśmy – w przyjaźni z Tobą wzrastając – za wstawiennictwem Świętego Stanisława – przezwyciężali nieprawości nasze i dobrze w życiu czyniąc, coraz bardziej upodabniali się do Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego.

Amen.

***********************************************

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

29 września - Święto Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała

+++++++++++++++++++++++++++++++++

VADEMECUM WYBORCZE KATOLIKA

         Wolne wybory są podstawową instytucją demokratyczną, pozwalającą obywatelom decydować o kierunku rozwoju wspólnoty politycznej. Ten doniosły akt, jak wszystkie inne działania katolików, powinien być inspirowany wiarą. Niniejszym dokumentem chcemy pomóc w podejściu do wyborów, które na różnych poziomach (samorządowym, krajowym, europejskim) będą odbywać się w najbliższych miesiącach.

W związku z tym przypominamy podstawowe zasady, jakimi powinien kierować się katolik.

  1. Uczestnictwo w wyborach

Zaangażowanie i udział w wyborach stanowią dostępny dla każdego obywatela sposób realizacji „prawa i obowiązku” uczestnictwa w życiu społeczno-politycznym. Udział w wyborach jest obowiązkiem sumienia katolika. Jest to bowiem dowód podstawowego zaangażowania się „na rzecz dobra wspólnego, czyli dobra wszystkich i każdego”[1].

  1. Znaczenie dobra wspólnego

 Dobro wspólne stanowi sumę wartości, dzięki którym człowiek, rodzina i społeczność mogą pełniej i łatwiej osiągnąć własną doskonałość[2]. Realizacja tak rozumianego dobra wspólnego może być zapewniona jedynie wtedy, gdy polityka oparta jest o „poprawną koncepcję osoby ludzkiej”[3]. Obowiązek wyborczy wymaga zatem odpowiedzialnych decyzji w oparciu o zasady ładu moralnego.

  1. Wartości nienegocjowalne

W tych sprawach, które dotyczą istoty porządku moralnego, prawy rozum nie pozwala na kompromisy[4]. W konsekwencji katolicy:

  • a) opowiadają się bezwarunkowo po stronie prawa do życia od poczęcia do naturalnego kresu, które to prawo „stanowi fundament współżycia między ludźmi oraz istnienia wspólnoty politycznej”[5];
  • b) z równą determinacją zabiegają o ochronę praw rodziny, opartej na monogamicznym małżeństwie osób przeciwnej płci. Uważają zatem za niedopuszczalne zrównanie z rodziną innych form współżycia[6];
  • c) stoją na straży zagwarantowania prymatu rodziców w wychowaniu swoich dzieci[7];
  • d) bronią wolności sumienia i wolności religijnej, stanowiącej „serce praw człowieka”[8];
  • e) sprzeciwiają się budowaniu świata „tak, jakby Boga nie było”[9];
  • f) są zaangażowani na rzecz wewnętrznego i zewnętrznego pokoju, będącego podstawowym warunkiem realizacji dobra wspólnego;
  • g) troszczą się o etyczny kształt procesów gospodarczych, sprzeciwiając się „ekonomii, która zabija”[10].

Kwestie te stanowią zbiór zasad, które powinny być uwzględnione podczas podejmowania decyzji wyborczych. „Właściwie ukształtowane sumienie chrześcijańskie nie pozwala nikomu przyczyniać się przez oddanie głosu do realizacji programu politycznego lub konkretnej ustawy, które podważają podstawowe zasady wiary i moralności”[11].

  1. Uznanie demokratycznych wyborów

O ile obowiązkiem katolika jest udział w głosowaniu i oddanie głosu zgodnie z własnym sumieniem, o tyle w sytuacji, gdy społeczeństwo już dokonało demokratycznego wyboru – nawet jeśli jest on sprzeczny z preferencjami głosującego – należy uszanować jego wynik. W sytuacji, gdyby „sprawujący władzę ustanawiali niesprawiedliwe prawa lub podejmowali działania sprzeczne z porządkiem moralnym, to rozporządzenia te nie obowiązują w sumieniu”[12]. Sprzeciw katolika względem tak stanowionego prawa wynika jedynie z posłuszeństwa Bogu, a nie z racji politycznych.

  1. Modlitwa za Ojczyznę

Mając na uwadze rangę demokratycznych wyborów w budowaniu dobra wspólnego w oparciu o przypomniane zasady, prosimy wszystkich o podjęcie modlitwy w intencji naszej Ojczyzny.

Rada ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski 

Warszawa, 21.09.2023

________________________

[1] Jan Paweł II, Adhortacja Christifideles laici, nr 42; Jan Paweł II, Encyklika Sollicitudo rei socialis, nr 38.

[2] Por. Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes, nr 75.

[3] Jan Paweł II, Encyklika Centesimus annus, nr 46.

[4] Por. Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, nr 4.

[5] Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae, nn. 2, 28.

[6] Por. Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, nr 4.

[7] Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, nr 4.

[8] Jan Paweł II, Orędzie na XXXII Światowy Dzień Pokoju, 1999, nr 5.

[9] Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Ecclesia in Europa, nr 9.

[10] Franciszek, Adhortacja Evangelii gaudium, nr 58.

[11] Por. Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, nr 4.

[12] Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1903.

 

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 NOWENNA DO ŚWIĘTEGO ANDRZEJA BOBOLI

 

  1. Modlitwa wstępna,
  2. Modlitwa za Ojczyznę,
  3. Litania do św. Andrzeja Boboli,
  4. Modlitwa nowennowa

MODLITWA WSTĘPNA

 

Wszechmogący wieczny Boże, Panie nasz!
         Przez naszego brata, świętego Andrzeja Bobolę, dokonałeś wielkich dzieł zbawienia w naszym narodzie i nadal ich dokonujesz. Dziękujemy Ci za Twoją obecność i zbawcze przez niego działanie. Dziękujemy za Twoją miłość, którą nam przez swojego sługę Andrzeja i dzięki jego wstawiennictwu za nami udzielasz. Spraw prosimy, abyśmy oddając cześć umęczonemu Rodakowi mogli naśladować jego mężną wiarę oraz całkowite oddanie się Tobie w posłudze miłości naszych bliźnich.
    Przez Chrystusa Pana naszego. 

Amen.

 

MODLITWA ZA OJCZYZNĘ


         Boże, za przyczyną świętego Andrzeja dopełnij miłosierdzia nad naszą Ojczyzną i odwróć grożące jej niebezpieczeństwa. Natchnij mądrością jej rządców i przedstawicieli, a jej obywateli zgodą i sumiennością w wypełnianiu obowiązków. Daj jej kapłanów, zakonników i zakonnice pełnych ducha Bożego i żarliwych o zbawienie dusz. Umocnij w niej ducha wiary i czystości obyczajów, wytęp wszelką zazdrość i zawiść, pijaństwo, nieposzanowanie mienia społecznego, niechęć do rzetelnej pracy oraz lekceważenie praw jakiegokolwiek człowieka. Niech rodzice i nauczyciele w bojaźni Bożej wychowują młodzież i przygotowują do życia w społeczeństwie. Niech ogarnia wszystkich duch poświęcenia i ofiarności względem Kościoła i Ojczyzny, duch wzajemnej życzliwości, jedności i przebaczenia. 

Amen.

 

                      Litania do św. Andrzeja Boboli

Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, módl się za nami
Św. Andrzeju Bobolo, módl się za nami.
Św. Andrzeju, wierny naśladowco Dobrego Pasterza, módl się za nami
Św. Andrzeju, napełniony duchem Bożym, módl się za nami
Św. Andrzeju, czcicielu Niepokalanie Poczętej Maryi Panny,

Św. Andrzeju, duchowy synu świętego Ignacego Loyoli,
Św. Andrzeju, miłujący Boga i bliźnich aż do oddania swego życia,
Św. Andrzeju, w życiu codziennym oddany Bogu i bliźnim,
Św. Andrzeju, zjednoczony z Bogiem przez nieustanną modlitwę,
Św. Andrzeju, wzorze doskonałości chrześcijańskiej,
Św. Andrzeju, Apostole Polesia,
Św. Andrzeju, powołany przez Boga do jednoczenia rozdzielonych sióstr i braci,
Św. Andrzeju, gorliwy nauczycielu dzieci i ludzi religijnie zaniedbanych,
Św. Andrzeju, niezachwiany w wierze mimo gróźb i tortur,

Św. Andrzeju, wytrwały w największych cierpieniach,
Św. Andrzeju, męczenniku za jedność chrześcijan,
Św. Andrzeju, męczenniku i apostole,
Św. Andrzeju, apostołujący po śmierci wędrówką relikwii umęczonego ciała,
Św. Andrzeju, wsławiony przez Boga wielkimi cudami,
Św. Andrzeju, chlubo naszej Ojczyzny,
Św. Andrzeju, wielki Orędowniku Polski,
Św. Andrzeju, proroku zmartwychwstania Polski po trzecim rozbiorze,
Św. Andrzeju, nasz wielki Patronie, módl się za nami.

 

Abyśmy wszyscy chrześcijanie stanowili jedno,  uproś nam u Boga
Abyśmy nigdy od naszej wiary nie odstąpili, uproś nam u Boga
Abyśmy żadnego grzechu ciężkiego nie popełnili, uproś nam u Boga
Abyśmy za popełnione winy szczerą pokutę czynili, uproś nam u Boga
Abyśmy dla naszego zbawienia gorliwie z łaską Bożą współpracowali, uproś nam u Boga
Abyśmy Bogu wiernie służyli, uproś nam u Boga
Abyśmy Najświętszą Maryję Pannę jako Matkę miłowali, uproś nam u Boga
Abyśmy w znoszeniu wszelkich przeciwności wytrwali, uproś nam u Boga
Abyśmy Tobą nieustannie Bogu chwałę oddawali, uproś nam u Boga.


Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.


         K: Módl się za nami święty Andrzeju Bobolo
         W: Abyśmy się stali godni obietnic Chrystusowych.
                   Módlmy się.
Boże, nasz Ojcze, Ty przez śmierć umiłowanego Syna chciałeś zgromadzić rozproszone dzieci. Spraw, abyśmy gorliwie współpracowali z Twoim dziełem, za które oddał życie święty Andrzej Bobola, Męczennik.
Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego.

Amen.

 

  

MODLITWA NOWENNOWA O PRAWDZIWĄ POBOŻNOŚĆ W NARODZIE POLSKIM

 

Panie, Ty naród polski głęboko zapisałeś w swym Sercu i otoczyłeś wyjątkową opieką. Przez wieki dajesz dowody, że jesteś dobrym Ojcem, który wyprowadza swe dzieci z różnych niebezpieczeństw i dba o ich prawdziwą, chrześcijańską duchowość. Dziękujemy Ci za to, a szczególnie za dobrych przewodników, którzy uczyli Polaków szczerej pobożności oraz ubogacali nią Kościół. To dzięki nim Polska stała się znakiem wierności Tobie i Ewangelii.
    Dziś bije dziejowa godzina, która wzywa nas do opowiedzenia się, za kim chcemy iść i kogo chcemy słuchać. Czy najważniejszy będzie dla nas Jezus Chrystus i Jego nauka? Czy będą to wartości, które tylko od ludzi pochodzą? Prosimy Cię Jezu, pomóż naszemu narodowi potwierdzić dokonany przed wiekami wybór przynależności do rodziny narodów chrześcijańskich. Niech troska o pogłębione życie religijne, o umocnienie wiary, wierność modlitwie, świadome uczestnictwo we Mszy św., lektura Pisma Świętego prowadzą nas ku prawdziwej pobożności.
    Św. Andrzeju Bobolo, nieugięty w wierze aż do przelania krwi, uproś narodowi polskiemu łaskę prawdziwej pobożności przejawiającej się w wierności Chrystusowi i Jego przykazaniu miłości. Patronie Polski, ochraniaj Ojczyznę przed mocami ciemności i prowadź ją do zwycięstwa. 

Amen.

 

MODLITWA NOWENNOWA O WIERNOŚĆ NARODU POLSKIEGO CHRYSTUSOWI

 

Boże, Władco narodów, wprowadziłeś nasz naród do Kościoła i wyznaczyłeś mu na ziemi zaszczytną rolę „przedmurza chrześcijaństwa i obrońcy wiary chrześcijańskiej”. W pokorze upadamy przed Twym Majestatem, dziękując za miłość do naszego narodu i za to, że posłużyłeś się nim, aby bronić naszej wiary. Dziękujemy też za dar świętych z naszego narodu, powołanych w ostatnim czasie: świętą siostrę Faustynę i dar Bożego Miłosierdzia, świętego ojca Maksymiliana Kolbe, męczennika Oświęcimia oraz za świętego Jana Pawła II, gorliwego Papieża. Dziękujemy za patronat św. Andrzeja Boboli nad Polską.
    Prosimy teraz o pomoc, by naród nie uległ pokusie odrzucenia Ciebie i Ewangelii, aby ocalił chrześcijańską tożsamość i nadal trwał w Kościele; aby nie odrzucił Twoich przykazań i nie poszedł za modnymi pseudowartościami; aby nie stał się bezbożny. Dlatego zwróć Swój łaskawy wzrok na naszą Ojczyznę i dopomóż jej przezwyciężyć wszelkie przeszkody w zachowaniu wierności Tobie i Kościołowi.
    Święty. Andrzeju Bobolo, wstaw się do Pana za swoimi rodakami i pomóż uratować prawdziwą wiarę w narodzie. Niech twoja przelana krew wyjedna u Boga łaski potrzebne Polakom, którzy dziś bronią wiary w Ojczyźnie. Nasz Patronie, świadku naszych utrapień, prowadź nasz naród Bożymi drogami i ocal nas przed bezbożnością i pychą. 

Amen.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

Akcja krwiodawstwa organizowana przez Rycerzy Kolumba: W przyszłą niedzielę, 29 października będzie stał pod naszym kościołem mobilny punkt poboru krwi , autobus–ambulans, tzw. krwiobus, w którym honorowi krwiodawcy mogą oddać krew: w godzinach od 9.30 do 13.30.

 

 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

Halloween – Co złego jest w tym, że dzieci jeden dzień w roku bawią się w taki sposób i przebierają się w kostiumy czarownic, wampirów, upiorów, duchów, kościotrupów?

Niepokojące jest to, że z uśmiechem na ustach rodzice przebierają swoje dzieci za wiedźmy, śmierć, szkielety itp. i pozwalają im uczestniczyć w pogańskich, satanistycznych rytuałach.

Halloween to święto pogańskie, sprzeczne z duchem chrześcijaństwa. Jest pewną formą odradzania neopogaństwa. Tradycja halloween została przejęta z kultów magicznych i satanistycznych. Korzenie tego wieczoru sięgają pogańskich obchodów święta duchów i celtyckiego boga śmierci.

Biblia Szatańska wyraźnie mówi, że halloween (noc z 31. października na 1. listopada ) jest największym świętem satanistycznym, dlatego też Kościół katolicki utożsamia halloween z kultem szatana.

Halloween to banalizacja śmierci, ran, krwi, powiązana z brakiem szacunku do zwłok, szkieletów, kości, czaszek i szczątków ludzkich, oswajanie z wiedźmami, wróżkami, wróżbami, horoskopami, upiorami, wampirami, duchami, zombie, czarownicami, nietoperzami, demonami, czarnymi kotami, a także z brzydotą itp.

Halloween  odziera śmierć z jej powagi, każe na nią patrzeć w kategoriach festynu, ponadto nie uczy szacunku dla zmarłych, cmentarzy itd. 

Media oraz biznes, który czerpie niemałe zyski z „nowego" święta, starają się przedstawić halloween jako niewinną rozrywkę, zabawne stroje i rekwizyty, dreszczyk emocji. Halloween to również sztuczne podsycanie potrzeb konsumentów (zwłaszcza dzieci), którzy będą w jakiś sposób zobowiązani do zakupu dodatkowych, zupełnie bezużytecznych produktów; to próba kreowania nowego rynku zbytu.

Należy mieć świadomość, że w przypadku tragedii najbliższej rodziny osoby umierającej, przez oderwanie śmierci od procesu umierania i traktowanie jej w kategoriach zabawy naturalną konsekwencją takiego postępowania jest znieczulica młodego pokolenia.

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++

***********************************

*****************************************

 

*************************************************************

Uroczystość Wszystkich Świętych

         1 listopada to Uroczystość Wszystkich Świętych. Kościół Katolicki wspomina tego dnia wszystkich ludzi, którzy doszli do świętości, zwracając uwagę szczególnie na tych, którzy wiedli święte życie w ukryciu i nie zostali kanonizowani. Uroczystość Wszystkich Świętych przypomina nam, że Bóg powołał każdego z nas do świętości.

        Wbrew powszechnemu przekonaniu dzień ten nie jest „Świętem Zmarłych” ale radosnym dziękczynieniem za wszystkich, którzy osiągnęli świętość.

1 listopada był dniem świątecznym również w okresie PRL-u. Jednak starano się wówczas nadać mu charakter świecki i stosowaną przez Kościół katolicki nazwę uroczystości Wszystkich Świętych zastąpiono Świętem Zmarłych. Nazwa ta silnie utrwaliła się w świadomości wielu osób i do dziś można tę formę usłyszeć w przekazach medialnych czy w rozmowach między ludźmi.

         Świętem zmarłych jest jednak Dzień Zaduszny (2 listopada). 1 listopada jest natomiast dniem radosnej celebracji życia tych, którzy trafili do nieba. 2 listopada wierni modlą się za dusze zmarłych, którzy czekają w czyśćcu na zbawienie.

 

****************************************

 

*********************************************************************************************

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++

8 Grudnia - Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP

++++++++++++++++++++++++++

Rycerze Kolumba naszej Parafii, korzystając z pięknej, śnieżnej zimy, organizują KULIG dla wszystkich chętnych: małych i dużych, młodych i starszych. Dzieci do lat 12 muszą być z rodzicem, bądź pełnoletnim opiekunem. Kulig odbędzie się w sobotę, 9 grudnia; Zbiórka, rozpoczęcie o g. 12.30 pod lasem w Korczynie na Roźniskach za posesją rodz. Walasów. Zgłoszenie chęci obecności na KULIGU, czyli zapisy chętnych w zakrystii – do czwartku – u Rycerza Dariusza Czarneckiego, bliższe informacje także na stronie internetowej (Facebooku Rycerzy). Trzeba zabrać ze sobą sanki, dobry humor… Zakończenie ogniskiem.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

*******

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

**********************************

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

7 stycznia 2024 r.

Niedziela Chrztu Pańskiego

*******************************************************************

***************************************************

*************************************************************

 

 Złodzieje internetowi podszywają się pod strony parafialne

i ogłaszają zbiórki pieniędzy podając numery kont.

Uważajmy i nie dajmy się oszukać.

Uważajmy i nie dajmy sobie mącić w głowie tym, którzy przychodzą do naszych domów i piękną mową, uprzejmym zachowaniem, w eleganckim stroju chcą nam sprzedać oszukany towar, zasiać zamęt, podważyć naszą wiarę... Są to "wilki w owczej skórze" - jak mówi Pan Jezus

 ************************************************************************************************************

2 lutego - Święto Ofiarowania Pańskiego

Matki Bożej Gromnicznej

Msze św.: 9.00;  11.00  i  18.00

 

Poświęconą gromnicą zaznacza się znak krzyża na odrzwiach domu, bądź jak na tym obrazie, na belce stropu, powały
tzw. strzagarzu

 *****************************************************

 

3 lutego

Święty Błażej od bólu gardła

Leczenie chorób ciała porzucił na rzecz leczenia duszy człowieka. Ostatecznie i tak został patronem od bólu gardła i krwotoków, a nawet specjalistą od chorób zwierząt.

Filozof i lekarz

Błażej należy do grona tych świętych z pierwszych wieków chrześcijaństwa, o których wiemy jedynie z legend i podań. Niewiele faktów z jego życia można znaleźć w historycznych źródłach. Prawdopodobnie pochodził z Cezarei Kapadockiej i studiował filozofię, ale ostatecznie został lekarzem. Stąd wniosek, że mógł pochodzić ze średniozamożnej rodziny, bowiem lekarzami zostawali wówczas jedynie wyzwoleni niewolnicy albo ich synowie. Szybko jednak porzucił leczenie chorób ciała i udał się na pustynię, aby całkowicie zająć się swoją duszą poprzez posty i modlitwę.

Biskup i więzień

Kiedy przebywał w odosobnieniu, zaczęło się nim interesować duchowieństwo oraz świeccy z położonej nieopodal Sebasty w Armenii. Po śmierci swojego biskupa, poprosili oni Błażeja, aby został ich pasterzem. Zgodził się. Nowy biskup mężnie, z wielkim oddaniem, prowadził powierzony sobie lud w czasach rządów cesarza Licyniusza i prześladowania chrześcijan. Wkrótce sam musiał uciekać z miasta. Ukrył się w jednej z pobliskich pieczar górskich i stamtąd dalej kierował swoją diecezją, umacniając wiernych słowem, modlitwą i postami. Niestety ktoś doniósł cesarzowi o miejscu pobytu biskupa. Błażej został aresztowany i wtrącony do więzienia, gdzie czekał na wyrok. Nadal niestrudzenie, nawet swoim współwięźniom głosił ChrystusaWielokrotnie namawiano go, aby odstąpił od wiary w zamian za ułaskawienie, ale biskup nie godził się na takie układy. W końcu poddano go okrutnym torturom, a gdy także one nie złamały Błażeja, ścięto go mieczem. Było to około 316 roku. 

Cudowne świece i jabłka

Jedna z legend o świętym Błażeju przypisuje mu uzdrowienie chłopca, któremu ość przebiła gardło i groziło mu uduszenie. Dlatego dziś biskup Sebasty czczony jest jako patron od chorób gardła i krwotoków. Przez wieki, w nawiązaniu do tego cudu, 3 lutego w dniu wspomnienia świętego Błażeja, we wszystkich kościołach palono tak zwane „błażejki”, czyli poświęcone świeczki, którymi udziela się specjalnego błogosławieństwa.

Kapłani po zakończeniu mszy świętej dotykają gardeł wiernych skrzyżowanymi, płonącymi świecami odmawiając modlitwę: „Wszechmogący Boże! Majestatu Twojego pokornie prosimy, aby przez zasługi i przyczynę św. Błażeja uwolnić nas raczył od bólu gardła i od wszelkiego złego na duszy i na ciele, abyśmy zdrowi i weseli mogli Ci służyć”. Zgodnie z „Rytuałem Rzymskim” obowiązującym przed Soborem święcono nie tylko świeczki, ale również owoce – przede wszystkim jabłka oraz chleb, wino i wodę. Miały być one stosowane w czasie choroby zarówno ludzi, jak i zwierząt.

Święty Błażej należy do grona Czternastu Wspomożycieli, czyli świętych, których wstawiennictwo u Boga Kościół katolicki uznał za wyjątkowo skuteczne, szczególnie w wypadku chorób. Jest patronem przede wszystkim lekarzy oraz osób pracujących głosem i chorych na gardło, a także opiekunem zwierząt domowych, zwłaszcza koni.

****************************************************

 PODZIĘKOWANIE

Składam serdeczne podziękowania wszystkim, którzy włączyli się w przygotowanie i przeżywanie Jubileuszu 50. Roczn. Konsekracji naszego Kościoła.

Dziękuje parafianom i gościom, dziękuję księżom rodakom i siostrom zakonnym za ich obecność. Ks. Sebastian, nasz poprzedni wikariusz reprezentował, księży posługujących w naszej parafii – Bóg zapłać! W Echu Dnia ukazał się artykuł ze zdjęciami z naszych Uroczystości – dziękuję za obecność redaktorom.

Wyrażam wdzięczność kuchni na plebanii: pani Irenie i pani Małgorzacie, naszej katechetce, że prawie 30 osób zostało po sumie ugoszczonych na plebanii. Dziękuję tym parafianom, którzy ofiarowali różne produkty na obiad dla gości – Bóg zapłać!

Ks. bp Marian Florczyk odjeżdżając w ubiegłą niedzielę prosił ażeby i od niego jeszcze raz wyrazić wdzięczność dla wszystkich uczestniczących w tej Uroczystości.

ks. proboszcz Czesław Parkita

 ***************************************************************

5 lutego: wspomnienie św. Agaty

 

 "Bezpieczna chata, gdzie św. Agata"

Św. Agata: patronka w pożarach i nowotworach piersi

 

Historia życia świętej Agaty do złudzenia przypomina losy niedawno wspominanej świętej Agnieszki. Obie były piękne, młode, a kiedy przyjęły chrzest, całkowicie oddały się Chrystusowi. I były Mu wierne nawet wówczas, gdy starający się o ich ręce mężczyźni skazali je na męczeńską śmierć.

 

Agata znaczy dobra

Urodziła się na Sycylii w miejscowości Katana około roku 235, w bardzo zamożnej rodzinie. Rodzice dali jej na imię Agata, co w języku greckim oznacza „dobra” i troszczyli się o chrześcijańskie wychowanie córki. Kiedy przyjęła chrzest, oddała całe swoje życie Chrystusowi składając śluby czystości. Była jednak tak piękna, że nie brakowało wokół niej młodzieńców starających się o jej rękę. Wzbudziła nawet zainteresowanie u Kwincjana, namiestnika Sycylii. A gdy go odrzuciła, także dlatego, że był poganinem, szukał on sposobności, aby się na niej zemścić. Okazja pojawiła się sama, gdy cesarz Decjusz na nowo rozpoczął prześladowania chrześcijan.

 

Bezwzględny tyran

Kwincjan jednak najpierw oddał Agatę pod opiekę kurtyzany Afrodyzji. Miał bowiem nadzieję, że gdy dziewczyna zazna przyjemności cielesnych, sama porzuci swoją wiarę. Tak jednak się nie stało i po trzydziestu dniach Afrodyzja przyprowadziła Agatę z powrotem do namiestnika, który skazał dziewczynę na okrutne tortury. Ciało Agaty szarpano hakami i przypalano rany, a gdy to nie przyniosło pożądanych efektów odcięto jej piersi. I pozostawiono na pewną śmierć. Jednak jak można przeczytać w Żywotach Świętych Pańskich na wszystkie dni roku z roku 1937, Agata została cudownie uzdrowiona przez św. Piotra, który przyszedł do niej do celi. Całe więzienie zostało wówczas napełnione oślepiającym blaskiem, przed którym uciekli przerażeni strażnicy zostawiając otwarte drzwi. Wszyscy współwięźniowie Agaty odzyskali wolność, ale ona została w swojej celi. Nie chciała bowiem narazić strażników na okrutne kary, które groziły im po ich ucieczce. Dziewczyna znów została postawiona przed sądem Kwincjana, który tym razem rozkazał rzucić ją na rozżarzone węgle i spalić żywcem. W czasie wykonywania tego wyroku, ziemia się zatrzęsła. Zgromadzeni ludzie zaczęli domagać się ułaskawienia Agaty, a przerażony namiestnik uciekł. Agata zmarła na skutek odniesionych ran 5 lutego 251 roku.

 

Chleb i sól Agaty

„Chleb i sól świętej Agaty od ognia ustrzeże chaty” głosi polskie przysłowie. We wspomnienie świętej, zgodnie z wielowiekową tradycją, w kościołach poświęca się chleb i sólMają one chronić domy przed pożarami i piorunami. Dawniej w czasie pożaru wrzucano kawałki poświęconego chleba do płomieni, aby wiatr odwrócił pożar w przeciwnym kierunku. Podawano je również zwierzętom, by chroniły przed chorobami. I nie wiązało się z tym żadne działanie magiczne, ale głęboka wiara, że wszechmocny Bóg działa za wstawiennictwem świętych. 

 

Święta Agata chroni w czasie burz, pożarów, trzęsień ziemi, wybuchów wulkanu, sztormów i huraganów, jest patronką matek karmiących piersią i orędowniczką w chorobach nowotworowych piersi.

 ************************************************

+++++++++++++++++++++

11 lutego – liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes,
Światowy Dzień Chorego

       

          Choroba...  Potrafi ściąć z nóg nawet silnego człowieka. Potrafi uniemożliwiać życie i pracę. Mimo ogromnego postępu medycyny bywamy bezradni, gdy przyjdzie. Każda poważniejsza choroba, każde cierpienie prowokuje pełne bezsilności pytanie: Dlaczego ja? Dlaczego dziecko? Dlaczego tak bardzo? Dlaczego tak długo? … Nie unikniemy dramatycznego "dlaczego!". I o odpowiedź trudno. A jednak żyć trzeba dalej. Szukamy różnych rozwiązań. Staramy się o najlepszych lekarzy-specjalistów, poszukujemy cudownego leku.

     W XXI w. problem choroby i cierpienia stał się jeszcze większym paradoksem niż we wcześniejszych wiekach. Przecież w niemal wszystkich dziedzinach nauki i techniki człowiek osiągnął tak wiele. Jednak ludzie wciąż chorują i umierają, bo wobec pewnych problemów nawet nauka pozostaje bezradna. I nic nie pomoże tłumaczenie, że obecnie człowiek nie ma czasu na nic, a już tym bardziej na to, żeby chorować. Jednak prędzej czy później choroba dotyka nas lub naszych bliskich. 

      Chcemy dzisiaj objąć naszymi modlitwami wszystkich chorych, którzy przebywają w domach, w szpitalach, w hospicjach, w domach opieki…

       To oni często dzięki krzyżowi złączonemu z Krzyżem Chrystusa upraszają nam liczne łaski, a my także przez ich cierpienie możemy stawać się bardziej ludzcy, a co za tym idzie i bardziej święci. Chorzy i cierpiący byli zawsze bliscy papieżowi św. Janowi Pawłowi II. On sam w swoim życiu doświadczył wiele cierpienia. To on ustanowił Światowy Dzień Chorego. Było to w roku 1992. I wyznaczył ten dzień we wspomnienie NMP z Lourdes. To miejsce jest bowiem największym sanktuarium Maryjnym i tam dokonało się najwięcej cudów uzdrowienia udokumentowanych medycznie.

      „Człowiek chory może być jak znak, który Bóg postawił przy drodze, aby w porę przypomnieć, którędy prowadzi życie” (ks. Alojzy Henel).  

 

Modlitwa chorego:

Ojcze niebieski, tak nas umiłowałeś, że dla nas zesłałeś Jednorodzonego Syna swojego, aby nas zbawił. Udziel mi pomocy, abym naśladował Zbawiciela mojego w cierpliwości i dźwigał krzyż choroby z poddaniem się Twojej woli i z korzyścią dla mojej duszy. Racz mi przywrócić upragnione zdrowie i siły, a jeżeli inna jest Twoja wola, udziel mi siły do dźwigania krzyża w łączności z moim Zbawicielem, a rodzinę moją wspieraj w ciężkiej doli. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Ofiarowanie cierpień

Panie Jezu, niech moje cierpienia złączone z Twoimi przyczynią się do zbawienia świata. Amen.

*********************************************************

 

*******************************************

 

  14 lutego – Święto świętych Cyryla i Metodego,
Apostołów Słowian, Patronów Europy


  

 

Rozważanie papieża Jana Pawła II przed modlitwą Anioł Pański. 15.02.1998 r.

Patronowie Europy

 

  1. Wczoraj obchodziliśmy święto Współpatronów Europy, świętych Cyryla i Metodego, którzy dzielą ten tytuł ze św. Benedyktem. Ci dwaj bracia narodowości greckiej, urodzeni w IX w. w Tesalonice i wykształceni w szkole patriarchatu w Konstantynopolu, poświęcili się głoszeniu Ewangelii w Państwie Wielkomorawskim nad środkowym Dunajem.

Cyryl i Metody prowadzili swoją misyjną posługę w jedności zarówno z Kościołem Konstantynopola, jak i ze Stolicą Następcy Piotra, dając w ten sposób świadectwo jedności Kościoła, który w tamtej epoce nie był jeszcze rozdarty przez podział na część wschodnią i zachodnią.

Wstawiennictwu tych dwóch świętych chciałbym powierzyć dążenie do pełnej jedności wszystkich wierzących w Chrystusa, zwłaszcza w perspektywie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Konieczność wytrwałego kontynuowania dialogu ekumenicznego została mocno podkreślona podczas spotkania Głównego Komitetu Jubileuszu z delegatami Konferencji Episkopatów, jakie odbyło się w ostatnich dniach. Niech Bóg przyspieszy proces wiodący do ostatecznego pojednania, aby chrześcijanie mogli stanąć na progu trzeciego tysiąclecia jeśli nie całkowicie zjednoczeni, to przynajmniej znacznie bliżsi tego celu.

  1. Wspomnienie świętych Cyryla i Metodego jest też dla mnie sposobnością, by przypomnieć chrześcijanom i wszystkim ludziom dobrej woli na naszym kontynencie o tym, co możemy określić jako «wyzwanie europejskie», to znaczy o potrzebie budowania Europy głęboko świadomej swojej przeszłości, gorliwie zabiegającej o realizację praw człowieka, solidarnej z narodami innych kontynentów w dążeniu do pokoju i rozwoju na skalę światową.

Do tak wzniosłych celów nie można jednak dążyć bez głębokiej i trwałej motywacji, którą obywatele i narody Europy mogą czerpać z bogatego dziedzictwa wspólnej kultury, podejmując płodny dialog z innymi wielkimi nurtami myślowymi, podobnie jak w przeszłości, w najlepszych momentach dziejów ich dwutysiącletniej cywilizacji.

Tak więc wspominać dziś tych dwóch znakomitych apostołów Europy znaczy podjąć na nowo wysiłek ewangelizacji kontynentu, aby na historycznym przełomie tysiącleci mógł on zaczerpnąć nowe żywotne soki ze swych chrześcijańskich korzeni, z pożytkiem dla wszystkich europejskich narodów, dla ich kultury i pokojowego współistnienia.

  1. Najświętsza Maryja Panna, otaczana czcią i miłością na Wschodzie i na Zachodzie, niech wyjedna współczesnym chrześcijanom łaskę zgodnego współdziałania na rzecz nowej ewangelizacji, a wszystkim narodom europejskim dar spotkania się we wspólnym domu, do którego każdy może przynieść własny dorobek i oddać go do dyspozycji wszystkich.

 

Po odmówieniu modlitwy «Anioł Pański» Ojciec Święty pozdrowił różne grupy wiernych zgromadzone na placu św. Piotra, wśród nich osoby chore na raka:

 

Bardzo serdecznie witam licznych chorych na raka, którzy razem ze swoimi rodzinami zechcieli włączyć się dzisiaj w naszą modlitwę, aby prosić Boga o ulgę i umocnienie w trudnej sytuacji, jaką przeżywają. Moi drodzy, w ubiegłą środę obchodziliśmy Światowy Dzień Chorego, podejmując refleksję nad znaczeniem i wartością cierpienia w świetle wiary. Dzisiaj raz jeszcze zapewniam was wszystkich, że towarzyszę wam duchowo, i z całego serca pragnę dodać wam otuchy: wiedzcie, że nie jesteście sami ze swoją chorobą! Kościół jest z wami. Pragnę też wezwać wszystkich odpowiedzialnych za walkę z tą tak bardzo rozpowszechnioną chorobą, aby połączyli wysiłki, co pozwoli na skuteczniejszą prewencję i leczenie. Chciałbym zarazem zachęcić chrześcijańskie wspólnoty do konkretnej pomocy chorym i ich rodzinom, aby wiara w Chrystusa była dla nich światłem w nocy cierpienia i umocniła w nich nadzieję wyzdrowienia.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

15 lutego - wspomnienie liturgiczne bł. ks. Michała Sopoćki

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Nowy kielich dla naszego kościoła ufundowany przez księży rodaków: ks. Henryka Gawrońskiego, ks. Leszka Sztanderę, ks. Jacka Karlińskiego i ks. Edwarda Giemzę z okazji Jubileuszu 50-lecia konsekracji naszego kościoła:

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

**************************************************

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

Tradycją stało się już, że w piątek przed Niedzielą Palmową, tuż po zakończeniu Wielkopostnych Rekolekcji Parafialnych odbywa się Droga Krzyżowa ulicami naszej parafii. W tym roku odbędzie się ona w piątek, 22 marca. z kościoła wyruszymy o godz. 19.00. Trasa: z kościoła wyruszymy przez Łosień w kierunku Łubnej: Folwark, Stara Wieś ... dalej Łosienek i zakończenie w kościele. długość trasy ok 8,5 km.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++